Scherpe Blik met Brook Watts: 'Ooit start het seizoen in Australië of Azië'

Las Vegas is voor het eerst gaststad van de Wereldbeker veldrijden. Hoog tijd voor een praatje met Brook Watts, organisator, Amerikaans veldritfreak en 'big believer' van de internationalisering van de CX, zoals het ginder klinkt. Veldritkrant.be wilde weten hoe Watts de toekomst ziet... Meteen goed voor onze eerste Scherpe Blik van het seizoen.

Eindelijk -nadat er jaren sprake van was- is ze er, die wereldbekermanche in Las Vegas. Waarom hebben we er zo lang moeten op wachten?

Watts: "Ik heb bewust gekozen voor een voorzichtige aanpak. Het is gemakkelijk om te beslissen een wereldbekermanche te organiseren om wat later te constateren dat het niet haalbaar is. Anderen deden dat wel. Maar zo een 'koersdirecteur' wilde ik niet zijn: ik wilde zekerheid. Om niet in juli te moeten zeggen: 'Oeps, het lukt me niet dit jaar'."

"Ik denk dat het veldrijden in de Verenigde Staten ondertussen voldoende gegroeid is om de Wereldbeker te ondersteunen. Zowel supporters als sponsors aan deze kant van de wereld zijn klaar om het event te ontvangen. En of we er naar uitkijken."

Hoeveel fans verwacht je langs het parcours?

Watts: "De laatste jaren mochten we rekenen op 10.000 fans. Een voorzichtige schatting doet me hopen dat er straks vijftien tot twintig procent meer zullen zijn. Dat leert de voorverkoop mij. De interesse vanuit Europa is groot, uiteraard in het bijzonder vanuit België. Wellicht hoor je hier straks evenveel Vlaams als Engels."

Niet iedereen was even enthousiast. En dan hebben we het zowel over renners als over teammanagers.

Watts: "Daar kan ik veel begrip voor opbrengen. Het vraagt om een serieus engagement en is niet zonder risico voor de wedstrijden die volgen in september en begin oktober. Jetlag, vermoeidheid of ziekte zijn mogelijke risico’s. Ik denk echter dat het belangrijk is in te zien dat hoe mondialer deze sport wordt hoe normaler dergelijke verplaatsingen worden."

"Des te meer internationale sponsors hun intrede doen des te meer zal verwacht worden dat de renners zich ook tonen buiten de Benelux. Is het veldrijden nog steeds een Vlaamse kermis? Ja, maar ook elders in de wereld wordt het nu steeds beter onthaald. Ik voorspel dat er een dag komt dat, net zoals bij F1, het seizoen zal starten in Australia of Azië om dan richting het westen te trekken naar Amerika alvorens in Europa aan te komen."

Straffe voorspelling. Sunweb-Napoleon Games vertelt dat het het team 20.000 euro kost om de trip naar Las Vegas te maken. Voor één wedstrijd, notabene. Was er dan echt geen mogelijkheid om een deal te sluiten met een aantal andere organisaties?

Watts: "Het is voor mij, als organisator van één wedstrijd, moeilijk om andere organisatoren in de VS te beïnvloeden. Misschien hebben zij daar een andere visie op. Ik zou graag twee, zelfs vier wedstrijden zien doorgaan in een tijdspanne van twee weken in september. Zo wordt het voor iedereen een stuk interessanter."

"Maar we mogen niet vergeten, en daar heeft Mettepenningen het bij het rechte eind, dat de transportkost slechts één deel van het verhaal is. De dagelijkse kost om met een team in de VS te verblijven kan zeer hoog oplopen. Het is dus zaak om de tijd efficiënt te gebruiken, meerdere wedstrijden op een korte periode te rijden, om dan huiswaarts te keren en daarna naar traditie te starten in Neerpelt of Gieten."

Is Las Vegas een blijver in de Wereldbeker?

Brook Watts: "Cross Vegas heeft in elk geval die ambitie. We zullen deze eerste editie zeer goed evalueren om te beslissen hoe het verder moet. Ik zie het voortbestaan in elk geval zeer positief in."

Wat kost het organiseren van een WB-manche?

Watts: "Dat is, zonder in detail te gaan, behoorlijk veel. Laat mij zeggen dat het ons budget van vorige edities sterk overstijgt. Naast hogere prijzenbarema's is ook de infrastructuur groter. Er moet aan veel meer voldaan worden dan een C1-wedstrijd."

Vorig jaar vertelde je ons dat er 'arrangements' zouden aangeboden worden, kwestie van nog meer Europeanen de oversteek te laten maken en zo een bezoek aan Las Vegas konden combineren met de wedstrijd. Daar hebben we uiteindelijk weinig over gehoord.

Watts: "We werkten hiervoor samen met Primo Magazine om pakketten aan te bieden. Maar dit werd niet zo goed onthaald door de fans. Ik denk dat de Belgische supporters, net als de Amerikaanse, zelf interessante aanbiedingen van vluchten, autoverhuurbedrijven en hotels hebben gevonden via internet. Vervolgens bestelden ze via de website van Cross Vegas tickets of Vip-arrangements."

"Het is gemakkelijker geworden om je reis te plannen via internet. Veel Belgische fans staken een arrangement in elkaar waarbij ze de cross combineren met een bezoek aan de Grand Canyon, Death Valley of andere bezienswaardigheden. We antwoordden op tal van mails hieromtrent en The Monte Carlo Resort (het hotel waar Cross Vegas mee samenwerkt, red) wist ons te vertellen dat er een pak Belgen op hun gastenlijst staan."

Is er een Louisville-effect te bespeuren in het Amerikaanse veldrijden? Is er een groei waarneembaar?

Watts: "Ja, veldrijden blijft de snelstgroeiende fietsdiscipline in de VS en steekt op dat vlak de weg, MTB en piste voorbij. Het was al in stijgende lijn voor Louisville en is dat nog steeds. Het bezorgt het verkeer geen last, het duurt niet lang en heeft een sociaal element dat typisch Amerikaans is. Deelnemers werken hun wedstrijd af, blijven om te supporteren voor hun vrienden om dan vervolgens samen naar de echte profs/elite te kijken."

"Het is uiteindelijk de uitdaging van de Amerikaans organisator om een parcours te creëren dat voor iedereen haalbaar is en tegelijk van een niveau zodat de profs er zich kunnen meten in functie van de Europese competitie. In dit opzicht is het wel nodig om af en toe aparte stukken te voorzien waar enkel de prof op rijden."

Jij bent een fervente bezoeker van Europese wedstrijden. Wie kan van wie wat leren?

Watts: "We leren van elkaar, denk ik. Cross Vegas is net iets anders omdat het vroeg in het seizoen komt en in de eerste plaats een show (gekoppeld aan een grote fietsbeurs, red) is en op de tweede plaats een wedstrijd. Mijn taak, zeker omdat de wedstrijd plaatsvindt in Las Vegas, is om er een spektakel van te maken."

"Volgens mijn visie is dat een goede zaak. Uit Europese wedstrijden leer ik hoe je een massa supporters onder controle houdt en ze naar hun plaats op het parcours loodst. Persoonlijk denk ik beter werk te verrichten wat het in beeld brengen van sponsors betreft. Bijvoorbeeld door middel van kleurvolle reclame op omheiningen en trappen."

Hoe omschrijf je zelf het parcours in Las Vegas?

Watts: "Het is een parkcross. 98 procent gras, maar niet gemakkelijk. Het gras staat dik, in bijzonder op de korte, steile hellingen. Met als gevolg dat je over een grote motor moet beschikken en best je krachten spaart tot de finale. Een te snelle start is fataal. Het parcours is langzaam geëvolueerd van lange stroken met gemakkelijk te nemen bochten naar een omloop Belgische stijl, kortere stroken met scherpe bochten. De zandstrook werd verplaatst naar een zone met een 'tragere aanloop' er naartoe."

De UCI maakte een nieuwe regel, zodat de Amerikanen straks met 15 renners aan de start kunnen staan.

Watts: "Dat is goed voor de Amerikaanse supporters. En die renners doen op hun beurt wereldbeker-ervaring op alvorens naar Europa af te reizen. Ik denk dat deze regel goed zal zijn voor ieder nieuw land dat een Wereldbeker organiseert. Zo wordt de sport extra in de kijker gezet."

Hoe groot is de kloof nog tussen de toppers uit de Lage Landen en de Amerikanen?

Watts: "Ik bekijk het optimistisch en zeg dat de kloof kleiner wordt, maar er is nog werk aan de winkel om met regelmaat mee te strijden op niveau. De geleverde inspanningen van de Amerikaanse federatie voor de jeugd kunnen wel eens sneller hun vruchten afwerpen dan verwacht."

"Ik denk dat iedereen, zowel de Amerikaanse als de Europese cyclocrossfan, onder de indruk was van de prestatie van bijvoorbeeld Gage Hecht in Koksijde en Tabor. Laat ons hopen dat wanneer deze renners ouder worden, ze de roep naar de weg kunnen weerstaan en veldrijders blijven."

Internationalisering is volgens jou geen wishful thinking?

Watts: "Ik ben er stellig van overtuigd dat we weldra een kalender gaan zien die dit aantoont. Kijk maar naar het veldrijden in Australië, door hun ander klimaat rijden ze in modder en regen in augustus. Dat kan zomaar de startplaats zijn van de internationale kalender de komende jaren."

Foto: ©BrookWatts / Tekst: NicoDick en BartDesmet