Voor de vierde Scherpe Blik van het seizoen kwamen we uit bij Hans van Kasteren. Flamboyante Nederlander, sinds jaar en dag het gezicht van Telenet-Fidea en zelden een blad voor de mond houdend. En dat doet hij ook nu niet. "De voorbije maanden hebben de media de sponsors op het verkeerde been gezet."

Hans van Kasteren is 58, runde jarenlang bedrijven in de schoonmaak- en asbestsector en noemt zichzelf een geslaagd zakenman. Begin deze eeuw startte hij het Spaarselectteam op, toen met Bart Wellens als uithangbord. Het was het eerste gestructureerde veldritteam. Spaarselect werd in 2004 Fidea, dat in 2009 ook Telenet mee aan boord kreeg. In 2011 kondigde Van Kasteren zijn afscheid als manager aan, maar nog sneller dan hij verdween, was hij 'back in business'.

Van Kasteren staat vooral gekend als een man die geen blad voor de mond houdt. Als hem iets niet zint, zullen we het geweten hebben. Dikwijls impulsief. Dat dat soms zijn gevolgen heeft, neemt hij er graag bij. "We leven in een democratie", lacht hij. "Dan mag ik toch wel zeggen wat ik van iets vind, niet?"

Zoals drie weken geleden, toen je plots een persbericht de wereld instuurde dat je genoeg had van al die media-aandacht die Sven Nys kreeg.

"Ik was het moe, ja. En voor alle duidelijkheid, ik heb enorm veel respect voor Sven Nys. Straf wat hij op zijn leeftijd nog presteert. Maar als hij het eens wat minder doet, dan slaagt de media er nog steeds in hem een forum te geven op de eerste pagina van hun kranten."

"Terwijl er op dat moment andere jongens waren die dit meer verdienden. In dat geval Wout van Aert en Kevin Pauwels, de winnaars van Koksijde en Francorchamps. Op die manier zetten de media -potentiële- sponsors echt op het verkeerde been."


Deels volgen we jou. Maar Sven Nys heeft nog steeds het grootste aantal fans. Die hebben ook het recht te weten waarom het dat bewuste weekend niet lekker liep met hun idool...

"Dat snap ik. En dat kan drie, vier weken. Dan hoor je mij niet klagen. Maar geen acht weken aan een stuk, zoals nu het geval was. En niet in paginavullende stukken met Sven. Nog eens, alle respect voor zijn prestaties, maar ik ben als veldritfan even trots op wat Wout van Aert, Mathieu van der Poel en Kevin Pauwels presteren. Maar ondertussen heeft de media wel begrepen dat er ook leven is na Sven Nys, denk ik. De voorbije weken hebben ze eindelijk Wout en Mathieu wel ontdekt. Want die jongens bevestigen. De wissel van de macht is een feit. Dat is mooi voor de sport. Ik vind het trouwens een geweldige winter. Weet je wat ik vooral super vond? Hoe Kevin Pauwels en Klaas Vantornout in Milton Keynes duelleerden voor de zege, ook al zijn het ploegmaats. Er is weinig over gesproken. Maar ik vond dat heel puur, de manier waarop ook Vantornout zelf wilde winnen."

Wat meer is, het zijn twee jongens die ooit bij jou in de ploeg reden...

"Net als Wout van Aert. Dat die jongens nu deel uitmaken van de wereldtop, is dus ook een beetje mijn verdienste. En daar ben ik best fier op."

Heb je de transfer van Van Aert trouwens al verteerd? Want daar was je echt niet goed van, een jaar geleden.

"Dat was pijnlijk, ja. Omdat wij hem opgeleid hebben. Omdat ik zeker wist dat het een topper zou worden. En omdat hij nog van bij ons uit de buurt is ook. Wat er allemaal fout gelopen is, weet ik nog steeds niet helemaal. Maar ik ben er wel het slachtoffer van geworden. Maar zoals ik daarnet zei, ik ben wel een beetje fier dat hij van bij ons komt. De prestaties die hij vandaag neerzet zijn een beetje onze verdienste. Minpuntje: nu heb ik een topteam. Met Van Aert erbij had ik een superteam."

Hoe tevreden ben je van jouw topteam?

"Niet honderd procent. Al gaat het week na week beter. Bart Wellens kent ups en downs, maar hij lijkt er stilaan weer bovenop te geraken. Van Tom Meeusen wist ik ondertussen dat hij er iets later zal staan. Hij kende de voorbije wedstrijden ook wat pech. Corné van Kessel is wel op niveau. Misschien beter dan verwacht. En Thijs van Amerongen en Niels Wubben brengen voorlopig echt niet wat ik er van verwacht had. Vooral Van Amerongen presteert ondermaats. Daarom hebben we Thijs trouwens uit competitie gehaald, om uit te zoeken wat er aan de hand is."

Opvallend: drie van jouw vijf eliterenners zijn Nederlanders. Kunnen jouw Belgische sponsors daar mee leven?

"Er waren geen Belgen vrij. En ik wil niet lobbyen bij renners die niet vrij zijn. Trouwens, Corné is een Belg, hé (grijnst). Hij heeft een Belgische vriendin, woont in België, rijdt voor een Belgisch team. Ik beschouw hem niet eens meer als Nederlander. En ook, dat is maar een tussentijdse oplossing. We werken ondertussen aan de opvolging in eigen land. Toon Aerts komt er aan, Daan Soete en Quinten Hermans zitten in de wachtkamer. En binnen een paar jaar zijn er Thijs Aerts en Eli Iserbyt. Zelfs Jens Vandekinderen heeft nog een half seizoen de tijd om zich te bewijzen. En onze dames doen het ook niet slecht. In de breedte heb ik gewoon een sterk team."

Nog even terug naar je huidige vijftal eliterenners. Je bent niet honderd procent tevreden, zeg je. Tik je hen dan op de vingers?

"Nee, niet echt. Ik laat begaan. Om nu nog in te grijpen is het te laat. Maar het zou wel kunnen dat we ingrijpen naar volgend seizoen toe. Dat de jongens in de zomer het anders gaan moeten aanpakken. En dan moeten ze ook niet protesteren. Ze hebben in de zomer hun vrijheid, maar tot een bepaald niveau. Maar laten we vooral niet te vroeg panikeren. Het seizoen is nu pas echt van start gegaan. Er kan op korte tijd veel rechtgezet worden. Kijk maar naar Philipp Walsleben. Die deed vorig weekend plots twee keer mee voor winst."

Die jongens die in de wachtkamer zitten. Hoe zeker ben je dat zij jouw team wel trouw blijven?

"In het leven ben je van niets zeker. Maar dat is dan een zorg voor later. Mochten er zich problemen aandienen, lossen we ze wel op. We kunnen niet meer doen dan investeren in de jeugd. Net als Sunweb-Napoleon Games doet. Trouwens, volgend jaar stapt een hele lichting topbeloften over naar de profs. Dan zitten wij goed wat dat betreft. Ik maak me geen zorgen. Dat investeren in de jeugd werpt op termijn wel zijn vruchten af."

Ik zag je met een glimlach tot achter je oren rondlopen in Milton Keynes, vorige zaterdag. Je genoot er zichtbaar van dat een buitenlandse Wereldbeker zoveel succes kende.

"Absoluut. Milton Keynes is een aanwinst voor het veldrijden. En een blijver. Simon Burney ken ik van indertijd met Amy Dombroski, onze dame die vorig jaar verongelukte. Ik heb met plezier een -financieel- handje toegestoken daar in Groot-Brittannië. We moeten niet altijd rond onze eigen kerktoren blijven fietsen."

Zie je de toekomst van het veldrijden positief tegemoet?

"Absoluut. Er is momenteel een brede top aanwezig om de wedstrijden spannend te maken. En elk team heeft één, anderhalve of twee toppers. Mooi dat de koek verdeeld kan worden. Daar wordt iedereen beter van. En organisatorisch zitten we ook in de lift. Dit jaar was er Milton Keynes. Volgend seizoen komt daar sowieso een wereldbekermanche in de Verenigde Staten en wellicht ook nog één op een andere verrassende -en nieuwe- locatie. We denken ook op dat vlak in de breedte."

Jij kondigde een paar jaar geleden jouw afscheid als teammanager aan. Maar nu ben je actiever dan tevoren. Hoe lang ga je nog door?

"In elk geval tot 1 januari 2018. Let wel, het reilen en zeilen binnen het Telenet-Fideateam wordt perfect opgevolgd door Karen Ramakers en mijn dochter Nancy. Maar de sponsors houden mij er graag bij als het gezicht van het team. Geen probleem voor mij. Zolang ik dat maar kan combineren met mijn Spaanse uitstapjes, ben ik al lang blij. En inderdaad, als ik af en toe mijn gedacht mag blijven zeggen. Anders is er niets meer aan..."







Foto's: ©Veldritkrant.be