Twee maanden geleden schreef Sven Nys zijn eerste Scherpe Blik. Ondertussen zijn we halverwege het veldritseizoen. Hoog tijd om de wereldkampioen nog eens aan het woord te laten. Nys over zichzelf, over toptalent Mathieu van der Poel, over de concurrentie en over Kevin Pauwels.

Zijn visie op de veldritactualiteit aan de hand van een zestal 'stellingen'...

Stelling 1. We keren even terug naar jouw stageperiode op Mallorca. Vreemd, de anders altijd zo bereikbare Sven Nys laste zowaar een persstop in. Het leek alsof dit mentaal één van je zwaarste dipjes uit je carrière was?

"Niet echt. Zo een periode komt elk jaar wel terug. Het was een moment waarop ik besliste dat ik eventjes voor mezelf moest opkomen. Ik had dan ook wel heel veel in de belangstelling gestaan. Het begon met het weekend Hasselt-Gavere, waarin ik twee keer won. In diezelfde week stond de Kristallen Fiets op het programma. Plus de dagelijkse dingen. Geloof me, je kan echt niet inschatten wat er allemaal op mij afkomt. Voorstellen om me in te zetten voor goede doelen, renners die sukkelen met een of ander kwaaltje en mij raadplegen of ik hen geen specialist kan aanbevelen, mensen die aan mijn deur staan om een truitje te laten signeren, renners die me opbellen omdat ze graag een reglement zouden gewijzigd zien, noem maar op."

"Ik weet, ik kies daar voor een stuk zelf voor, maar ik ben ook maar een mens. En zeggen dat sommigen dan nog teleurgesteld zijn als ik eens nee zeg. Maar na die week was het effectief 'code rood'. Dat merkten jullie wellicht ook na Koksijde, waar ik na de wedstrijd niet meer bereikbaar was voor de pers. Laat die jongens die het podium haalden nu maar eens in de belangstelling staan, dacht ik. Ik had er geen zin meer in. Ook dat was een teken aan de wand. Ook Paul (coach Van Den Bosch, red) gaf het me aan. 'Even halt houden nu', klonk het gedecideerd."

"Niet vergeten dat vijftig procent van de prestatie van een renner puur mentaal is. Als je niet met getrokken messen aan de start staat, slinken je kansen als sneeuw voor de zon. Op Mallorca heb ik de batterijen opnieuw opgeladen. Nu heb ik het gevoel dat ik het kan uitzingen tot het WK in Hoogerheide."

Stelling 2. In Anwerpen gooide je de handdoek na driekwartkoers. Hoe ouder Sven Nys wordt, hoe sneller hij berust als hij het gevoel heeft dat hij niet meer kan winnen.

"Daar heeft ouder worden weinig mee te maken. Maar in bepaalde situaties moet je wel je verstand gebruiken. In Gieten bijvoorbeeld reed ik na mijn materiaalpech in 16de stelling, buiten de Superprestigepunten en met een achterstand van een straatlengte op een volledig peloton. Logisch dat er dan berusting optreedt. Hetzelfde zaterdag in Antwerpen. In zo'n snelle race na 45 minuten teruggeslagen worden door een val... Terwijl daags nadien de voor mij zo belangrijke Druivencross op de agenda stond. Dan rijd je de wedstrijd zo fatsoenlijk mogelijk uit, maar op economie. Zeker als er geen klassement aan verbonden is. Dat deed Niels Albert zondag in Overijse toch ook?"

Stelling 3. We zagen in Antwerpen een verbluffende Mathieu van de Poel. Ook Sven Nys was onder de indruk, denken we.

"Ja. Maar er is een dikke 'maar' bij. Eerst en vooral, Mathieu is een ongelooflijk toptalent en een zegen voor de cross. Maar tijdens zijn laatste stageweek laste hij op dinsdag al een hersteltraining in, in functie van de Scheldecross. Vier dagen voor de wedstrijd. Dat kon ik mij niet permitteren in die tien belangrijke stagedagen. Daarnaast was Mathieu zo hongerig om in Antwerpen te presteren. Ik zag hem in de startzone. Wel, hij was echt nerveus, supergemotiveerd."

"Bovendien kreeg Van der Poel daar op Linkeroever een technische omloop die hem op het lijf geschreven is. Ik wist snel dat hij zou meedoen voor het podium. Maar nog eens: het is straf wat hij presteert hé. Ik denk zelfs, als ik niet ten val kom, dat hij kans maakte op de zege. Samen met Lars van der Haar kan hij binnen een paar jaar overigens voor een ommekeer zorgen in het veldritlandschap. Niet verschieten als België dan wordt afgetroefd door de Nederlanders. Als Mathieu in het veld blijft, want dat moet ik nog altijd zien."

 
Stelling 4: We hadden allemaal de mond vol over de internationalisering. De hoop leek gegrond met Van der Haar, Bina, Meisen, Walsleben, Mourey en Taramarcaz. Ondertussen zijn we halverwege het seizoen. En welke renners verdelen de prijzen? Niels Albert en Sven Nys.

"Toegegeven, ik schrik ook een beetje. Ik had vooral van Martin Bina meer verwacht. Die eindigde vorig seizoen sterk en begon deze winter ook super met die podiumplaats in Ronse. Moeilijk te begrijpen waarom daar geen vervolg aan komt. Allez, als je in Ronse meedoet om te winnen, op een typisch Vlaams parcours, waarom dan niet in andere wedstrijden?"

"Van der Haar heeft toch al twee Wereldbekerzeges op zak. En Walsleben is ook een verrijking. Maar winnen is nog iets anders dan in de top drie finishen. Het is niet iedereen gegeven om de slotronde tot een goed einde te brengen, om het af te maken. In een snelle wedstrijd zijn Van der Haar en Meeusen meer dan te duchten concurrenten, maar als het écht cross is, dan steken Albert en ik er bovenuit. Niels is momenteel trouwens in heel goede doen. Zijn openingsronde in Antwerpen was ronduit indrukwekkend. Hij is stukken beter dan tijdens de seizoensaanvang."

"Bovendien heeft Niels nog eens het voordeel dat hij een half peloton in steun heeft. Niet alleen zijn eigen BCKP-ploegmaats, maar ook de jongens van Kwadro-Stannah zijn -ook al zijn die teams ondertussen gescheiden- hem goedgezind. In geval van nood heeft hij overal wel een pionnetje. Dat zag je in Gieten, dat merkte je ook in Overijse waar hij Meisen in steun had. Zij kunnen ook de benen stilhouden als het hen uitkomt. Nu, ik lig er niet wakker van, maak er ook geen drama van. Maar ik moet er wel rekening mee houden."

Stelling 5: Pure realiteit. Zonder de zege van Klaas Vantornout in Ruddervoorde, staat Sunweb-Napoleon dit seizoen nog droog.

"Heel terechte vaststelling. Want ik moet toch wat lachen met die commentaren rond Kevin Pauwels het voorbije weekend. Er was beterschap, hoor ik. Sorry, maar die zag ik zelf niet. In Antwerpen werd Pauwels vierde zonder in het verhaal voor te komen. En in Overijse was hij de minst sterke van de kopgroep. Dat terwijl de omloop daar in het Mariëndal hem op het lijf geschreven was, hé. Echt Kevin zijn parcours, dat er bovendien droog bij lag. In zijn beste dagen rijdt hij er zo van ons weg. Nu moest hij aanklampen."

Laatste stelling: eentje van echte kenners. Die voorspellen dat Lars van der Haar dé grote favoriet voor het wereldkampioenschap wordt.

"Opnieuw een ja met een 'maar' bij. Omdat de weersomstandigheden allesbepalend worden in Hoogerheide. Krijgen we droog weer, dan wordt Hoogerheide een kopie van Tabor. En is Van der Haar favoriet. Ook bij sneeuw en ijs schuif ik hem als grootste concurrent van de Belgen naar voor. Maar als het regent, en we krijgen er een loodzware omloop voor de wielen, dan krijgen we een heel ander verhaal en kom ik weer bij ons Belgen terecht. Wie? Sven Nys, Niels Albert en Klaas Vantornout."

Fotocopyright: Patje Cosyn