Zdenek Stybar, Erwin Vervecken, Peter Van Santvliet, Bart Wellens, Bart Verschueren, Kaat Hannes, ex-Olympiër Paul Vermeiren, ... trokken zaterdag tussen de wedstrijd van de beloften en de dames elite ook nog hun koerstenue aan. Dit om geld in te zamelen voor Woonzorgcentrum Lindelo. Na afloop van de race, die gewonnen werd door Wim Van Roey, werd er weer veel gelachen.
"Dat ik hier in de spurt net geklopt wordt is op zich niet zo erg", reageerde Zdenek Stybar. "Al win je natuurlijk nog wel graag. Maar het belangrijkste was hier het samenzijn met de vroegere collega's en het goede doel waarvoor we nog eens het veld indoken. Ik kwam speciaal uit Tsjechië naar hier voor dit event. Maar koppelde het meteen aan een toertocht voor het goede doel in de school van mijn zoontje. Bij Telenet-Fidea beleefde ik misschien wel de leukste tijd uit mijn ganse carrière. Naast het afzien op training en in de wedstrijden werden er constant grappen gemaakt. Daardoor was het elke dag dolle pret. Net zoals vandaag."
(lees verder onder de foto credit TFoto)
"Aan het hoge aantal hartslagen voel ik dat ik nog een hart heb", lacht Bart Wellens. "En blijkbaar ook een goed want dat heb ik net al een paar keer horen zeggen. De eerste ronde verliep best nog goed. Maar vanaf dan begon het serieus overal te piepen. Gelukkig waren de mensen langs de kant enthousiast. Mocht het muisstil zijn geweest had ik anders na die eerste ronde de remmen dichtgeknepen. Het grote verschil met vroeger is de conditie. Allez, eigenlijk de dertig kilo die ik nu extra dien mee te nemen. De technische stukken daarentegen verliepen zeker nog zoals het hoort. Dit doet me net als op training met de ploeg beseffen hoe goed ik vroeger wel was. Maar die tijden zijn nu eenmaal voorbij. Dat hoort bij een sportcarrière die niet eeuwig blijft duren. Anderzijds offerde ik er vroeger ook enorm veel voor op. Terwijl ik nu niets meer laat. Op een tweetal fietstochten per week na."
(lees verder onder de foto credit TFoto)
"Het praatje vooraf met de vroegere collega's was leuk. Maar eens de wedstrijd begon merkte je toch het grote verschil met vroeger", pikte Erwin Vervecken in. "Je gaat al snel net iets over je limiet waardoor je uzelf meteen ook tegenkomt. Vooral in het zand merk je dan dat je foutjes maakt. Eens je de weg opdraait denk je dat je het kleine verschil nog makkelijk kan overbruggen. Maar ook die gedachte laat je snel links liggen."
Tekst Lieven Verheyen - Fotocredits TFoto