Mathieu van der Poel heeft het laatste woord in Antwerps spektakelstuk

Een cross met hoge spektakelwaarde, zo zal de Scheldecross 2016 herinnerd worden. Enkele muzikanten, Kevin Pauwels op kop, mochten lang meegenieten, maar de dirigenten Mathieu van der Poel en Wout van Aert eisten uiteindelijk toch weer de hoofdrollen op. De Nederlandse kampioen had daarbij het laatste woord.

Twaalf ronden lang bleken Van der Poel en Van Aert aan mekaar gewaagd. Bij elke versnelling van één van beide kreunde de rest om in de buurt te blijven. Telkens het tempo even werd gedrukt, plooide de accordeon weer samen. Pauwels, Michael Vanthourenhout, Toon Aerts en in iets mindere mate Laurens Sweeck, Tim Merlier, Jens Adams, Corné van Kessel en Vincent Baestaens waren zo bevoorrechte getuigen van het steekspel tussen de Nederlandse en de wereldkampioen.

Pauwels bleek zoals wel vaker de voorbije weken de meest taaie tegenstander van het duo. Hij bleef als enige tot helemaal op het einde echt meespelen op de eerste rij. In de voorlaatste ronde pakte hij zelfs uit met een versnelling en leek zo even een beslissende rol te spelen in het eindresultaat. Toen Van Aert hem net voor een bocht passeerde en hij zo tussen de wereldkampioen en Van der Poel aan de lange zandstrook begon, kon Van Aert immers enkele seconden voorsprong nemen.

Van der Poel moest stevig aan de bak om de kloof opnieuw te dichten, maar het lukte en op dezelfde plaats als een ronde eerder waren het nu de twee tenoren die schouder aan schouder en met hoge snelheid de bocht naderden. De Nederlander kwam als winnaar uit het duel, kon in de zandstrook een klein kloofje slaan en dat was voldoende om naar winst te rijden.

"Focus op slotronde"

“Het had vandaag niet veel nut om vroeg in de wedstrijd te proberen om weg te rijden”, analyseerde Van der Poel. “Het zou pas in de absolute slotfase worden beslist. Op de bewuste strook was het in de slotronde een duel op het scherpst van de snee, zij aan zij en geen van beide wilde als eerste afremmen. Logisch, want als leider aan de daaropvolgende zandstrook beginnen leverde een grote optie op winst op.”

“Een ronde eerder was het precies daar al bijna fout gelopen vanuit mijn oogpunt. Wout schoof toen slim op en zo kwam Kevin tussen ons in te zitten. Toen die dan ook nog een foutje maakte in het zand, zat ik wat gevangen. Er zat niets anders op dan het ontstane kloofje zo snel mogelijk te dichten en eenzelfde scenario in de slotronde te vermijden.”

Van Aert blijft stevig leider

Wout van Aert moest dus finaal buigen voor Van der Poel, maar voor zijn leidersplaats in de DVV Verzekeringen Trofee heeft dat niet echt consequenties. Daarin speelt Van der Poel immers niet echt meer mee, Kevin Pauwels volgt als tweede op 2:34. “Toch blijft het teleurstellend als je het in de absolute slotmeters moet afgeven”, stelde de wereldkampioen. “Er hier mekaar afrijden was onmogelijk, we wisten dus dat het op details in de slotronde beslist zou worden. Na de sprint naar de bewuste bocht slaagde ik er in het zand niet in om lopend echt in zijn spoor te blijven. Dat kleine gaatje kreeg ik ook rijdend niet meer dicht.”

Foto's: ©Photopress.be / Tekst: Filip De Greef