En of Mathieu Van der Poel klaar is voor zijn 'Road to Rio'. Na een rustperiode pakte hij zondag in Beringen zijn tweede overwinning op de MTB. Veldritkrant zocht de Nederlander vorige week op voor een babbel over zijn Olympisch avontuur. "Ik amuseer me rot op die mountainbike."


Terwijl wielerminnend Vlaanderen in de roes van de Heilige Wielerweek leeft, stoomt Mathieu Van der Poel zich verder klaar voor zíjn weken van de waarheid. In augustus wil hij mountainbiken op de Olympische Spelen. Een hele uitdaging, want voor een ticket moet hij optornen tegen de absolute wereldtop in een discipline waar hij tot voor kort weinig pap van gegeten had.

Van der Poel heeft er veel voor over om deze zomer de Nederlandse kleuren te verdedigen in Brazilië. In een periode waar veel collega-veldrijders rust pakten, is de Nederlander blijven doortrainen. Hard labeur, maar tezelfdertijd ook spielerei. Wanneer we hem opwachten aan zijn vast trainingsparcours in het Moretusbos in Putte-Kapellen, komt hij met een wheelie aangereden. "Op een mountainbike kan ik me echt amuseren", zal hij later verklaren. “Meer nog dan op een crossfiets. Het leent zich tot extremere dingen. En MTB-parcours zijn uitdagender, technischer. Een echte speeltuin voor mij."

MENTALE BOOST

Een maand geleden reed je je eerste MTB-wedstrijd ooit. Het werd een succes met een ritoverwinning en een vierde plaats in het eindklassement.

Van der Poel: Ik schat die prestaties hoog in. In mijn eerste wedstrijd meteen meedoen voor de prijzen, verwachtte ik niet. Ik heb mezelf verrast. Zeker omdat, op uitzondering van Julien Absalon en Nino Schurter, de meeste toppers aanwezig waren. Er werd gezegd dat ik nog op mijn veldritconditie teerde, en dat de mountainbikers nog in volle opbouw waren. Maar laat me eerlijk zijn: ook mijn topvorm was op het einde van de winter verdwenen. En dat die toppers zonder conditie aan de start stonden, geloof ik ook maar deels."

Zorgen die prestaties voor een mentale boost?

"Zeker. Dit avontuur is een geweldige uitdaging. Onmiddellijk goede prestaties neerzetten is goed voor het koppeke. De bevestiging dat ik ook kansen heb in deze discipline."

Op Twitter noemde je het je mooiste twee uur op de fiets.

"Vooral door de pracht van de natuur daar. Ik was onder de indruk. Maar dat heb ik wel meer op de mountainbike. Meer dan in het veldrijden, dat zich voornamelijk in de Vlaamse velden afspeelt. Neem nu mijn eerste wereldbekerwedstrijd. Daarvoor moet ik naar Australië. Daar kom je met de cross nooit. Bovendien spreekt die internationale allure mij wel aan."

Hoe bevalt het wereldje je?

"De sfeer is anders dan op de cross. Vriendschappelijker en familialer. De toppers gaan als vrienden met elkaar om, terwijl die in het veldrijden concurrenten blijven. Ik denk zelfs dat ik het mountainbiken na Rio niet definitief zal loslaten. Pas op, ik blijf full-time veldrijder hé. Maar misschien stap ik volgend jaar wel weer op de mountainbike. Veel hangt af van hoe het de komende maanden zal verlopen."

Hoe groot is het geloof in de kwalificatie voor Rio?

"Ik besef dat het moeilijk wordt. Het grootste probleem is mijn startpositie. Ik sta de eerste wedstrijden steeds achteraan op de startgrid. Een serieuze handicap op omlopen die zich niet tot snel opschuiven lenen. Het zal tijd vergen om qua startpositie op te schuiven."

De kwalificatienormen halen is één ding. Een ander is een plaats bemachtigen in de Nederlandse selectie die slechts uit twee renners bestaat.

"En dan is Rudi Van Houts al zeker van zijn stek. Rest dus nog één plaats. Aan mij om te bewijzen dat ik die verdien. Maar ik ben strijdvaardig. Mogelijk zit die knieblessure (begin vorig seizoen, red) er voor iets tussen. Nadien ben ik liever gaan fietsen. Zo lang buiten strijd zijn en niet kunnen fietsen was een lastige periode. 's Morgens in de bossen rijden, is nu puur genieten. Ondanks het harde labeur, voelt dat niet aan als trainen. Eerder als ontspanning en plezier maken."

Hoe hard zie je af op de mountainbike?

"De momenten dat je diep in het rood gaat, zijn lang en maakt het een stuk lastiger dan veldrijden, waar je meer herstelmomenten hebt. In een MTB-wedstrijd is het twee uur à bloc. Zelfs in afdalingen moet je volledig geconcentreerd zijn."

Ben je klaar voor de cruciale periode die aanbreekt?

"Over mijn vormpeil mag ik niet klagen, ik ben tevreden met waar ik sta. Eind april reis ik af naar Australië voor mijn eerste wereldbeker. Vanaf dan is het volle bak focus, want in twee maanden tijd moet ik dat ticket voor Rio zien te veroveren. Tussen de grote kanonnen, op het hoogste niveau. Ik ben nu al benieuwd."

Het EK in het Zweedse Husqvarna lijkt de ideale gelegenheid...

"Top tien zou er volstaan voor de kwalificatie. Ik ga er van uit dat ik daar de meeste kans heb."

Mocht het lukken, treed je in de voetsporen van Sven Nys. Hij haalde als enige veldrijder twee keer de Spelen.

"Inderdaad, het is niet evident om je als veldrijder te kwalificeren. Sven steunt me trouwens volledig in dit avontuur. Hij zei dat hij er zelfs iets te laat mee begonnen was. Dan ben ik er een stuk vroeger mee gestart. Op mijn leeftijd naar de Spelen gaan zou bijzonder zijn. Ik zal ontgoocheld zijn mocht ik me niet kunnen plaatsen. Maar daar ga ik niet van uit. Als ik focus op een bepaald doel, zal ik er alles aan doen om het te bereiken. Dat is voor Rio niet anders."

Foto's: ©Photopress.be & JeffreyFierens / Reportage: JeffreyFierens