Mathieu van der Poel lijkt helemaal terug. In Namen toonde hij zich na een beklijvende strijd net iets sterker dan Wout van Aert en Kevin Pauwels. Van Aert deed anderzijds wel een uitstekende zaak in de tussenstand van de Wereldbeker. Sven Nys deed een slechte zaak.

De terugkeer van wereldkampioen Van der Poel na zijn knieblessure verliep tot nu toe met ups en downs. Het weekend van Essen en Overijse was goed, in Francorchamps trok het op niks zoals hij het zelf omschreef, maar amper een week later stond hij er weer met een tweede plaats in Antwerpen en nu dus een knappe zege in Namen.

Voor eindzeges in de klassementen komt hij uiteraard niet meer in aanmerking, maar in de strijd voor mooie dagzeges en niet in het minst het wereldkampioenschap zal hij de komende weken nog vaker een taaie klant worden voor Van Aert.

Die zorgde ook op de Citadel wel opnieuw voor de grote schifting. Net nadat Lars van der Haar zowat half koers een demarrage had geplaatst maar meteen daarna ten val was gekomen, trok Van Aert stevig door. Van der Poel was de enige die deze versnelling meteen kon beantwoorden, Pauwels had iets meer moeite om aan te pikken.

Deze drie bleven vervolgens tot het einde samen, het tactische steekspel tussen Van Aert en Van der Poel was er eentje zoals we dit seizoen nog maar hoogstzelden mochten aanschouwen. In de slotronde probeerden ze mekaar meermaals te verrassen, uiteindelijk was het de wereldkampioen die het pleit in zijn voordeel beslechtte.

Van der Poel: “Eén van mijn mooiste zeges ooit”

De ontlading was groot bij Van der Poel. “Ik beschouw dit dan ook als één van mijn mooiste zeges ooit”, stelde hij. “De overwinning in Overijse kort na mijn terugkeer uit een blessureperiode was ook al mooi, maar hier waren alle toppers aanwezig en de zege kwam er bovendien na een mooi duel. Ik dacht lang dat ik niet de benen had om Wout te verslaan. Ik heb veel in zijn wiel gezeten en dat was op dat moment van niet beter kunnen.”

“Ik heb wellicht een beetje kunnen profiteren van het feit dat Wout voor zijn klassement moest rijden. Toen hij in de slotronde op een lastig stuk net niet tot boven kon fietsen, wist ik dat ook hij het al zwaar had gehad. Toen hij helemaal op het einde na een versnelling moest gaan zitten, ben ik er nog één keer voor gegaan en er zat nog wat op. Ik ben echter wel heel diep gegaan in die fase en moest na de finish een tijdje languit op het asfalt gaan liggen om naar adem te happen.”

“Ik weet niet of ik nu echt vertrokken ben, want ook de offday in Francorchamps had ik niet voelen aankomen. Ik kan alleen maar hopen dat ik vanaf nu constant een hoog niveau kan aanhouden.”

Van Aert: “Altijd winnen is onmogelijk”

Wout van Aert won dan wel niet in Namen, in de stand van de Wereldbeker deed hij een uitstekende zaak. Hij heeft nu 29 punten voorsprong op Sven Nys, achtste op de Citadel, en 35 op Van der Haar, die als vijfde finishte. Ook Van Aert zelf onthield vooral dat positieve. “Altijd winnen is onmogelijk”, zei hij.

“Met een tweede plaats en een verstevigde leidersplaats kan ik dan ook leven. Ik denk niet dat de neergang is ingezet. Bij mijn laatste versnelling kon ik net niet lang genoeg doortrekken. Toen ik terug in het zadel moest, had Mathieu wel nog een extra versnelling in huis. Misschien had ik in de eerste wedstrijdhelft iets meer moeten pokeren in plaats van te rijden met mijn klassement in het achterhoofd. Dan had ik in de slotronde wellicht net iets meer overgehouden om ook de dagwinst te pakken.”


Foto: ©Photopress.be / Tekst: FilipDeGreef