Terwijl de andere Belgen in Zonhoven de Kuil trotseerden, reden Dieter en Michael 'spelend' naar het podium in het Luxemburgse Contern. Michael -de jongste van het olijke broederpaar- vertelt over... broederliefde.

Zaterdag werd Michael al tweede in Kruibeke. Wout van Aert won, de jongste van de Vanthourenhout-broers hield als langste stand in zijn spoor. Ook Dieter reed lange tijd voor een topvijfplaats, maar liet het in de slotfase wat schieten. "Dat was toch al een beetje met het oog op zondag", bekent Michael. "We wisten vooraf dat in Contern belangrijke UCI-punten te rapen waren. En die zijn momenteel belangrijk voor mijn broer."

Het bleek de juiste keuze. In Luxemburg domineerden de broers van start tot finish. "Ik dook als tweede het veld in", vertelt Michael. "Maar wat verder -op een stuk bergop- reed ik naar de leiding. Na één ronde kwam Dieter bij me aansluiten. Steve Chainel volgde op vijftien seconden."

Die voorsprong hielden de twee vier ronden stabiel. "Tot Chainel lek reed en de bonus plots was opgelopen tot 45 seconden. Tja.. Dan was de koers eigenlijk al afgelopen. Het resterende half uur hebben we goed samengewerkt, waarna Dieter in de laatste halve ronde wat voorsprong nam. Eigenlijk waren we elkaar waard. Bergop was ik wat beter, maar technisch is Dieter een krak. En het was best een technisch rondje."

"Maar uiteraard was het de bedoeling -daar moet ik niet flauw over doen- dat Dieter de 40 te behalen UCI-punten binnenhaalde. Trouwens, Dieter verdient ook die tweede seizoenzege. Hij werkt verdomd hard. Ja, soms zelfs harder dan ikzelf."

"Spielerei in het bos"

De oudste van de broers is dan ook bezig aan een opmars in de UCI-ranking en nadert stilaan de top 50, die hem startrecht geeft in de wereldbekerwedstrijden. "Ik hoop dat hij er snel weer bij is", gaat Michael voort. "Hij is goed op weg. Koksijde halen zal nog niet lukken, maar als hij gespaard blijft van tegenslag, moet hij er daarna toch weer bij zijn."

Voorts viel vanuit Contern nog te melden dat de twee broers zich kostelijk amuseerden onderweg. Onder het toeziend oog van de meegereisde familie, kon er af en toe zelfs een plaagstootje vanaf. "In de bossen, hé", lacht Michael. "Veel praten deden we niet. Maar we hebben wel af en toe gelachen met elkaars foutjes... Ach, waarom niet? In België is er altijd veel druk. Zondag was het een stuk rustiger. Het mag ook eens plezant zijn, niet? Eigenlijk mag dat zo wel een paar keer per jaar herhaald worden. "

Koppenberg

Samen op het podium, het was ook de eerste keer in hun carrière. "Een uniek gevoel", weet Michael. "Maar niet dat we er echt emotioneel van werden. We zijn nuchtere jongens, hé. Maar plezant was het wel. Zeker weten."

Volgende zondag is het opnieuw bittere ernst. Dan staat voor neoprof Michael de Koppenbergcross op de agenda. "Een van mijn favoriete parcoursen. Daar zal ongetwijfeld veel minder sprake zijn van een beetje spielerei", grijnst de West-Vlaamse wittenkop.

Foto's: ©RomHelbach en Kelly Van den Steen / Tekst: NicoDick