Jawel, de nieuwe wereldkampioen heeft een Belgische link: Patricia Cristens -veldrit- en MTB-fan in hart en nieren- is verzorgster van het Deense team. Na afloop van de podiumceremonie kreeg ze overigens prompt de zegetuil van de winnaar in haar handen geduwd. "Simon is een zeer minzame en bescheiden jongen."
Wie is Simon Andreassen, vraagt u zich ongetwijfeld af? Toegegeven, wij werden in november al getipt dat de 17-jarige junior in Tabor wel eens de belangrijkste concurrent van Eli Iserbyt zou kunnen worden. "Andreassen domineerde als eerstejaars het hele mountainbikegebeuren", vertelde Patricia Cristens ons toe. "Hij rijdt nu een paar wedstrijden in het veld om dan toe te werken naar het WK in Tsjechië. Daar mikt hij op de regenboogtrui", klonk het. Toegegeven, we glimlachten even. Ook al is Cristens een kenner.
Enerzijds een supertrouwe fan van Sanne Cant, maar daarnaast steekt ze waar en wanneer mogelijk ook een handje toe aan buitenlandse renners als die naar België komen afgezakt. En schuimt ze in de zomer -samen met haar echtgenoot- het internationale mountainbike-circuit af. Marco Aurelio Fontana (ook die staat morgen aan de start van het WK veldrijden) is haar favoriete biker bij de mannen, maar voorts draagt ze iedereen die vriendelijk en sympathiek is, een warm hart toe.
"Minzame jongen"
Op het WK in Tabor werd haar gevraagd om als verzorgster van het Deense team mee te werken. En zo droeg ze dus onrechtstreeks haar steentje bij aan het succes van de jongeman uit Kopenhagen. "Een zeer minzame, lieve en bescheiden jongen", typeert Cristens Simon Andreassen. "En een echte topper op de fiets. Dat wisten wij inderdaad al veel langer dan het grote publiek. Als je als eerstejaarsjunior Europees- en wereldkampioen mountainbiken wordt, kun je wat." Andreassen werd meteen derde in de wereldbekermanche in Namen.
Vandaag leerde ons dat de woorden die Cristens toen sprak, profetisch waren. "Simon is zich tien dagen gaan voorbereiden op Gran Canaria" vertrouwt ze ons nu toe. "Daar heeft hij echt keihard gewerkt. Hij is trouwens een paar kilootjes afgevallen ginder. Al was er vooraf geen sprake van druk. Meer met de ingesteldheid van 'we zien wel'."
"Hij haat lopen"
Andreassen is ook een techneut eerste klas. Als één van de weinig bleef hij tijdens de balkjespassage op de fiets. "Klopt, en dat kwam hem maar voor één ding goed uit: Simon haat lopen", lacht Patricia. "Zo vond hij de trappenpassage een echte marteling."
Eén minpuntje voor onze kleine sport: een echte veldrijder zal Andreassen nooit worden. "Hij is en blijft mountainbiker", weet Patricia wel zeker. "Dat is met voorsprong zijn favoriete sport. Maar de kans is wel reëel dat hij nu toch iets meer focus op het veldrijden legt."
Na afloop kreeg Patrica prompt de zegebloemen van de kersverse wereldkampioen in de handen gestopt. "'Die zijn voor jou', klonk hij oprecht. Een heel mooi gebaar vind ik, maar die bloemen horen zijn mama toe. Ik draag die onmiddellijk richting camper. En daarna ruil ik mijn Deense jasje om voor een Sanne Cant-pet. Want bij de dames schreeuw ik me straks schor om Sanne naar een topprestatie te helpen." En weg was ze...
Foto's: ©Veldritkrant.be