'Perfecte Gin-Tonic' door Annelore Cleuren

Annelore Cleuren kijkt niet alleen graag naar de koers, koers is ook het onderwerp dat zich voortdurend in haar hoofd afspeelt. Welke koers is er op dit moment, wie kan er waar winnen...? Ze droomt dag in dag uit over deze sport. Voorafgaand aan een koers bedenkt ze zowaar alle mogelijke scenario’s en pikt er dan haar favoriete uit. Daar gaat het bij haar om: dromen en dan de droom realiteit zien worden. Net zoals de renners! "Vélodromen"

Voor het eerst dit seizoen was er een neiging tot nagelbijten. De Koppenbergcross kwam al dicht in de buurt, maar tijdens het Belgisch kampioenschap was het eindelijk zo ver. De drang naar het wegseizoen was soms groot. Omdat er een gemis was. En dan plots. De liefde voor de cross samengebald in 1u10’53”. Meer was er niet nodig om heel België op z’n kop te zetten. Het spannendste kampioenschap was weer maar eens voor ons. Niet voor de noorderburen zoals vooraf gedacht. Het laagje nagellak op de linkerduim moest er uiteindelijk aan geloven. Dank u veldrijders.

Het was die zondag waarop alles in de juiste plooi viel. Een beetje zoals een perfecte gin-tonic: voldoende gin met de juiste dosis van een non-alcoholische, bittere vriend. En de modder? Die maakte van een doodgewoon stuk grond in Erpe-Mere een heerlijke partytent. De verrassende elementen kwamen met bakken uit de lucht vallen. Zoals vuurwerk op middernacht bij de overgang naar het nieuwe jaar de lucht kleurt.

De spanning die al wekenlang zat te broeden, kwam eindelijk boven drijven. Sven Nys heeft zichzelf en zijn benen teruggevonden. Tom Meeusen leek in de Oost-Vlaamse modder te verzuipen, maar reed uiteindelijk nog alle lucht uit zijn longen. Naar een tweede plek. Wout van Aert bleek niet onoverwinnelijk te zijn en baalde van teleurstelling. Zo moet dat. Kevin Pauwels was zowat de enige die aan de verwachtingen voldeed. Pauwels en lopen in de modder, het zal nooit een geslaagd huwelijk worden. Degene die wel écht kwam verrassen was lange Klaas. Alleen hij weet of het plan, dat al wekenlang geperfectioneerd werd, zondag tot de uitvoering gebracht is. En ja, waarschijnlijk wel.

Tot dusver reikt de cross iedere zondag. De een presteert boven verwachting en de ander moet in eigen boezem kijken voor een verklaring. Wat een BK van een klassementscross onderscheidt –net zoals een perfecte gin-tonic zich onderscheidt van een glas sprite met schijfje citroen trouwens– is de entertainmentkwaliteit. Er valt altijd meer te beleven op een feestje waar je de hoofdprijs kan afschieten. Of dat nu die knappe kerel ginder in de hoek is – dankjewel gin-tonic voor extra zelfvertrouwen…- of de tricolore trui waar je al dagenlang niet van slaapt. Als je iets écht wil, haal je de foor en zijn trukendoos boven.

Bij het horen van de eerste woorden van Klaas Vantornout na die zware race van zondag leek het alsof hij last had van dat zwarte gat the day after gin-tonic. Welk manoeuvre? De naam Rob Peeters deed dan toch stilaan een belletje rinkelen. Al was zijn reactie nadien niet bepaald intelligent te noemen. Peeters niet het grootste talent… Het was als niet willen toegeven dat je kuste met iemand waar je je dag nadien over schaamt. Blame it on the gin-tonic? Of in het geval van Klaas: het boegeroep dat hem nu nog hoofdpijn moet bezorgen.

Laat één ding wel wezen: dat boegeroep was écht wel niet nodig. Een manoeuvre dat er misschien net over was ja, maar probeer die ontgoocheling in het vervolg door te spoelen. Met een gin-tonic bijvoorbeeld (maar dat kon u ondertussen wel al raden zeker?).

Controverse en commotie. Die zijn er altijd na een kampioenschap. Toch werd emotie de ultieme afsluiter van een feestdag. Net als het partje limoen in de ideale gin-tonic. De ogen van Klaas Vantornout spraken boekdelen. Ongeloof plaatst een prestatie altijd nog hoger dan ze al stond. Dat Klaas het BK won was niet alleen voor België een verrassing, maar duidelijk ook voor zichzelf.

Of niet. We zullen het nooit weten. Wat we wel weten is dat hij een jaar lang fier zwart, geel en rood zal dragen. Hij en niemand anders. Voilà, een gin-tonic op de nieuwe kampioen.