Hoe ervaart een Noorse journalist een Belgische veldritklassieker? Op uitnodiging van Ridley werden in Gavere een paar buitenlandse collega's in de blubber van het militaire domein gedropt. Dit verslag maakte Henrik Alpers ervan toen hij weer thuis kwam. Geniet mee. Al houdt u er best rekening mee dat de man onze volkssport af en toe een beetje karikaturiseert...

Uit een enorme biertent te midden van een militair kamp vult slechte disco-pop je oren en nog slechtere festivalgangers zwerven rond op zoek naar een plasplek. De party begon om 10 uur op het moment dat de junioren startten en eindigde rond 16 uur, toen God, of Sven Nys zoals ze hem hier in België noemen ver weg leek van een top drie-plaats.

De speaker roept dat het gedaan is met partyen. De fans beginnen te schreeuwen en halflege plastic-bekertjes bier in alle richtingen te gooien. Laatste dans, laatste ronde headbangen op de tonen van een versie van Aretha Franklin zoals gedraaid op een Scandinavisch plezierbootje op een rivier. Je kunt best naar huis gaan. Morgen is het maandag, werkdag.

De Hansgrohe Superprestige is een van de meest gerespecteerde cyclocrossklassementen in België. Om diverse redenen is het ook het meest populaire bij de renners. Ze betalen goed, de toeschouwers komen er massaal op af en naast de mooie winstpremie is er ook een stevig bedrag voor het eindklassement voorzien.

De Superprestige in Gavere wordt door menigen vergeleken met de Ronde van Vlaanderen of door sommigen met Paris-Roubaix. De ene cross is blijkbaar beter dan de andere, en de kenners kunnen uren discussiëren welke cross nu de mooiste is om te winnen. Ook Zonhoven heeft blijkbaar een populaire cross, waar renners hoge duinen en een hei over moeten. Maar een cross met hoofdletter C is zeker Gavere: win je die, dan is je seizoen een succes.

Junioren, dames en beloften zijn klaar als de Elite heren om 15u30 van start gaan. De massa is aangedikt tot 17.000 fans. Vele zitten al vanaf ’s morgens tot nu tegen dezelfde oude boom, brachten hun eigen eten en drinken mee, een scheut alcohol ook. En lange rubberlaarzen. De beste plaats in Gavere is aan de voet van een steile klim. Hier zie je alles: valpartijen, voorbijsteken en demarrages wanneer de renners hun aanloop nemen voor de col. Het parcours is echt platgereden na vier crossen vroeger op de dag. Stroken waar eerder op gereden werd, zijn nu onberijdbaar, zelfs voor God.

"Are you ready to get going? Then the SG is underway" roept de speaker. Het geluid komt uit een oude, ‘spartaanse’ micro, er hangen niet te veel luidsprekers. Dan zijn de reclames voor bier veel beter en op brede zeilen aangebracht. Jupiler is immers een grote sponsor van de Superprestige en heeft het exclusief recht om bier op het event te verkopen. België staat daarin diametraal tegenover Noorwegen. De alcoholindustrie is er een grote financiële speler in de sport.

Zowel fans als renners schudden vol ongeloof met het hoofd als ik hen vertel dat je in Noorwegen sport en bier niet in één zin mag uitspreken. Ze lachen hard als ik eraan toevoeg dat de mensen op de omloop zo dronken zijn als Noren op Holmenkollsøndagen, de meest traditionele skirace in Noorwegen. Het verschil is alleen dat wij in het geheim drinken...

Mocht je het startschot niet gehoord hebben, dan kan je in België vertrouwen op het getier van de massa. Bij de start brullen ze naar elke renner, na een paar ronden gaan de luidkeelse aanmoedigingen naar de eerste drie, en naar... God. Als de renners de afdaling naderen, schudt en beeft de aarde zo erg dat we ons afvragen of er geen aardbeving is tot in de Alpen. Het behoort hier blijkbaar ook tot het gangbare gedrag om bier te gooien naar de renners. De eersten krijgen enkele druppels te verwerken, juist voor de klim. Het geluid is luider dan Afrikaanse gospelliederen of militairen die zingend marcheren.

Het geluid zwelt aan en rolt bergop. Men blaast op hoornen en bellen rinkelen. Eén renner komt voorbij. Twee, drie, Kevin Pauwels, Tom Meeusen, Klaas Vantornout. Maar geen God. Geen Nys. Wat is er dan in godsnaam gebeurd?

Het gebrul bereikt een hoogtepunt, want God komt er eindelijk aan. In een zwart-geel-rode tricolore trui. God draagt de Belgische kleuren. 'Go Nes! Go Nes! Gooo NeeesEEES' ! Vrouwen vallen in zwijm, mannen ballen de vuisten. God inspireert allen. Maar vandaag geraakt hij maar niet bij de top drie: Meeusen, Pauwels en Vantornout. Die drie blijven samen. 'Tom Meeusen gaat winnen', klinkt het in het publiek, dat afgaat op zijn recente goede resultaten. Of Pauwels, die vorige week Nys vloerde in de spurt? Veel is nog mogelijk.

Vantornout heeft geen grote cross meer gewonnen sinds achttien maanden. Hij is wel een zeer regelmatig renner en zelden of nooit uit de top tien. Maar hij wint niet vaak. Het is ook geen geheim dat hij onder druk staat van zijn ploegleiding, Sunweb Napoleon Games. Zij zullen geen contract meer aanbieden aan een oudere renner die niet veel wint, vang ik op. Maar vandaag heeft deze lange opgeschoten kerel zijn grote dag. De omloop ligt er echt zwaar bij en vergt techniek en fysiek. Een enorme fysiek. Op de maat van die Vantornout vandaag.

Laatste ronde nu en Klaas is alleen weg. De toeschouwers schreeuwen de longen uit hun borst als hij passeert. Op het grote scherm gebeurt intussen wat niemand nog voor mogelijk achtte. Nys of God himself heeft de Nederlander Van der Haar afgeschud en stevent alsnog op de derde of vierde plaats af.

Klaas heeft nog een hele weg af te leggen. Haalt hij het? Het lawaai van de massa geeft aan waar Nys zich bevindt. Hij is een kat die op een muis jaagt. Nys op Meeusen. Als Klaas voorbijkomt, spreken de fans met lof over hem. Hij verdient het. Eindelijk. Hij is nederig en kan het bijna niet geloven dat hij won. Maar nu eist de monumentale comeback van Nys alle aandacht en geschreeuw. Afgescheiden overschrijdt Klaas de finish onder het applaus van de duizenden. Zijn ploegmaat Kevin Pauwels wordt tweede. Klaas kan het beter uitleggen dan Kevin, die altijd dezelfde is, zowel op als naast de fiets.

Fietsenfabrikant Ridley droomt ervan de drie podiumplaatsen te halen. Eén en twee zijn al binnen en Tom Meeusen van Telenet-Fidea rijdt -ook op een Ridley-fiets- in derde positie. Maar Nys, op een Trek, haalt Meeusen toch nog in. En dat is belangrijk voor de Amerikaanse fietsenfabrikant, want de cyclocrossmarkt in de VS groeit snel. De mensen worden gek als Sven over de aankomst bolt. Het begint te regenen, maar dat deert niemand. De opwindende cross leverde een verdiende winnaar op, een harde werker, en een derde plaats voor God. Dat is wat Gavere een klassieker maakt.

Regenschermen ontvouwen zich. Het regent nu harder. Nys derde, Pauwels tweede, Vantornout eerste. De winnaar krijgt een luxedouche van Hansgrohe, de hoofdsponsor. Sven heeft er toch al genoeg, schreeuwt een supporter. De renners gaan van het podium af. De muziek schalt door de luidsprekers. De partytent opent haar ‘deuren’. De militaire overheid heeft toelating gegeven om te vieren tot 19 uur. Regenschermen worden dichtgevouwen. Party Time!

Vertaling van het Noorse artikel met dank aan Erlend Hanstveit (voormalig AA Gent-speler) en Jean-Marie Schepens.