Zeven crossen lang wisselden de toppers elkaar af op het hoogste schavotje van het podium. Maar ondertussen is de situatie gewijzigd. Na Zonhoven en Francorchamps, toonde Kevin Pauwels zich ook de beste in Milton Keynes. Hij klopte ploegmakker Klaas Vantornout in de sprint. Mourey werd derde.

Met zijn vijven kleurden ze de eerste wereldbekermanche op Britse bodem: Philipp Walsleben, Lars van der Haar, Kevin Pauwels, Francis Mourey en Klaas Vantornout. Walsleben speelde een paar keer accordeon, maar sloot toch telkens opnieuw aan. Toch was het een voorbode van wat zich in de finale afspeelde: bij een tempoversnelling van Mourey moest de Duitse kampioen definitief de rol lossen.

Met zijn vieren trokken ze de slotronde in. Tot Klaas Vantornout zijn duivels ontbond. De West-Vlaming gooide zowel Van der Haar als Mourey overboord, maar zijn ploegmakker en wereldbekerleider Kevin Pauwels uit de wielen fietsen en lopen, zat er niet in. "Al was het wel aanklampen geblazen", gaf Pauwels na afloop toe. "Klaas ging echt wel snoeihard. Zo hard dat ik twijfelde of ik in de sprint nog wel voldoende jus in de benen zou hebben om Klaas te kloppen."

Natuurlijk klopte hij Vantornout in de sprint. Pauwels is zonder meer de snelste van de twee in de laatste rechte lijn. Door zijn zege wordt hij steviger leider in de Wereldbeker. "Het ziet er goed uit. Ik sla een mooi kloofje. Maar er zijn nog drie manches te gaan. Ik heb nog geen gewonnen spel", bleef hij achteraf nuchter.


"We staken er bovenuit"

Vantornout vertelde dat hij er samen met zijn ploegmaat bovenuit stak. "We waren allebei aan elkaar gewaagd. Maar in de sprint maakte ik geen kans. Enerzijds jammer, want ik had hier mijn zinnen op gezet. Dit ligt me veel meer dan wat we morgen in Hamme voorgeschoteld krijgen. Hiervoor ben ik crosser geworden: veel loopwerk, een paar echt technische passages, en af en toe op de kracht. Hier hou ik enorm van. Anderzijds ben ik vooral blij voor de ploeg. Kevin wint en ik tweede. En hij wordt steviger leider. Zonder pech houdt niemand hem nog van zijn tweede eindzege in de Wereldbeker." Waarna Vantornout zich snel naar de camper spoedde. "Ik pendel terug met de trein vanuit Londen."

Francis Mourey kon leven met zijn derde plaats. "Ik heb het geprobeerd, maar Kevin en Klaas losten niet. In de slotronde heb ik die inspanning cash betaald. Maar ik ben voor het podium gekomen en dat heb ik beet." Opmerkelijk: het grote verschil tussen de Mourey in Koksijde vorige week en die in Milton Keynes, vandaag. "Logisch. Voor Koksijde heb ik een volledige dag met mijn FdJ-team doorgebracht in Parijs. Ik stond er helemaal niet fris aan de start. Vandaag wel."

Tot slot nog een woordje over de organisatie in Milton Keynes. Dit is voor herhaling vatbaar: een mooi en gevarieerd parcours. Overzichtelijk bovendien. En -we zijn het anders gewend- een massa volk, ruw geschat tussen de 6000 en 8000 toeschouwers.