Columnist Rik Vanwalleghem haalde in De Standaard snoeihard uit naar Sven Nys, en bij uitbreiding naar de hele veldritwereld. Veldritkrant.be schreef, onder het motto 'Wat Vanwalleghem kan, kunnen wij ook', een kleine parodie hierop. Alleen maar om aan te tonen dat een column ó zo subjectief is...


Rik Vanwalleghem: Stybar, de hond in het kegelspel

Sven Nys, Niels Albert, Kevin Pauwels: de namen zeggen u wellicht iets. Maar kent u Martin Bina, Corné Van Kessel en Julien Taramarcaz? In de drie (3!) klassementen die de veldritsport rijk is - Superprestige, Wereldbeker en Bpost Trofee - volgen deze heren nochtans op niet zo verre afstand van de vedetten. Veldrijden: een voorschootsport van vijf man en een paardenkop. En van een ongenode hond, die vorige zondag op het WK het kegelspel kwam bederven. De wereldtitel van Zdenek Stybar zette de microkosmos van de cyclosport te kijk. Een nauwelijks op de confrontatie voorbereide wegrenner die de maat neemt van de specialisten: het devalueert onvermijdelijk het niveau van die laatsten. Ook de manier waarop Stybar het aanpakte - demarrage na één ronde, koers zwaar maken door offensief te rijden- leek eerder op een sportieve zelfmoord dan op een uitgekiende strategie, maar wekte desalniettemin schaamrood bij de concurrentie. Sven Nys, de onklopbare grote geklopte, bakte het in zijn verklaringen achteraf wat bruin. Hij voelde zich geen verliezer, en zei 'dat Stybar hem aan zijn jonge jaren deed denken'. Zeker op de weg is de Tsjech van een zwaarder kaliber dan Nys, die ondanks zijn leeftijd eenoog blijft in het land der blinden. (....)


Onze parodie: Stybar, de hond in het kegelspel van de Hel.

Tom Boonen, Fabian Cancellara, Sep Vanmarcke: de namen zeggen u wellicht iets. Maar kent u Damien Gaudin en Sébastien Turgot? Deze heren volgden in Parijs-Roubaix editie 2013 nochtans niet eens op zo verre afstand van de vedetten. Gaudin werd vijfde, ook Turgot eindigde in de top tien. Dokkeren over de kasseien met een fiets: een voorschootsport van vijf man en een paardenkop. En van een ongenode hond, die vorig jaar in Parijs-Roubaix het kegelspel bijna kwam bederven. De zesde plaats van Zdenek Stybar in de Helleklassieker zette de microkosmos van 'De Vlaamse voorjaarskoersen' te kijk. Nog een geluk dat hij werd geraakt door een overenthousiaste amateurfotograaf, of de veldrijder had Cancellara en co echt het schaamrood op de wangen bezorgd op de Vélodrome. Hij devalueert onvermijdelijk het niveau van die laatsten. Ongetwijfeld hadden Cancellara en co zich geen verliezer gevonden, en verteld dat Stybar hen deed denken aan hun jonge jaren. In elk geval legde Stybar met zijn rush over de kasseien een zenuw bloot: wat is het echte soortelijke gewicht van deze sport, waarin een crosser, een buitenstaander zomaar kan komen meedoen voor de overwinning?