Eindelijk heeft Kevin Pauwels ze beet, die eerste seizoenszege. Na bijna een jaar droog gestaan te hebben, toonde de Kalmthoutenaar zich oppermachtig in eigen dorp. In de slotronde van een razendsnelle wedstrijd reed hij zijn gezel Lars van der Haar uit het wiel.

Sven Nys zag Kevin Pauwels vorig weekend weinig progressie maken, vertelde de wereldkampioen deze week nog in zijn Scherpe Blik. Maar een extra weekje Mallorca heeft Pauwels blijkbaar bijzonder veel deugd gedaan. In Kalmthout viel van meet af aan op dat de Sunweb-Napoleonprof met een fris kopje en zeer assertief rondfietste.

Op een bijzonder snelle omloop (de Bosduincross werd met een gemiddelde snelheid van boven de 27 kilometer per uur afgewerkt) bleef een half uur lang meer dan vijftien man op een lint rijden, tot plots Wietse Bosmans -toen in derde stelling rijdend- dankzij een leeglopende tube een gaatje moest laten. Het pleit voor Kevin Pauwels dat hij toen al helemaal voorin zat. Net als Lars van der Haar trouwens. De twee duwden het gaspedaal extra diep in en bouwden in een mum van tijd een kloof van om en bij de tien seconden uit.

Nys: "Aan BKCP om verantwoordelijkheid te nemen"

In de achtervolging liep het voor geen meter. Jim Aernouts en Klaas Vantornout hielden de benen stil, terwijl Sven Nys ook al niet de indruk gaf zijn verantwoordelijkheid te nemen. "Het was Bosmans die het gaatje liet vallen, dan was het ook aan BKCP-Powerplus om dat recht te zetten", vond de wereldkampioen. Philipp Walsleben deed daar een poging toe, maar kreeg de kloof niet verkleind. Walsleben is nu ook niet die snelheidsduivel op dergelijke omlopen. Dus was het aan Niels Albert om de achtervolging op gang te trekken.

Alleen... Albert kende -alweer- een vreselijke start en had er een half uur over gedaan om helemaal voorin te geraken. "Het was in die start dat ik mijn winstkansen al verspeelde", gaf Albert na afloop toe. "Vanuit zestiende positie was het niet evident om snel op te schuiven. Toen ik voorin kwam, was de koers al gereden."

Zo bleven Van der Haar en Pauwels, goed samenwerkend, relatief makkelijk vooruit. Maar nog voor het ingaan van de finale werd duidelijk dat de vinnige Nederlander een zware kluif zou hebben aan Pauwels. Dat Van der Haar -in normale omstandigheden niet te beroerd om vol mee te werken- een paar keer weigerde om de leiding over te nemen, was veelbetekenend.

Pauwels: "Wilde geen sprint". Van der Haar: "Zat stikkapot"

In de slotronde werd ons gevoel bevestigd: Pauwels joeg het tempo nog een keer de hoogte in, waarna Van der Haar stilaan kraakte. "Vier meter werden er negen. Ik zat stikkapot", gaf de Wereldbekerleider toe. "Dit is echt balen, want op die manier word ik voor de derde keer op rij tweede."

Kevin Pauwels maakte niet alleen oma Fientje, zijn supporters, en Suske en Wiske dolgelukkig, maar ook zichzelf. "Wat wil je? Voor het eerst in mijn carrière win ik voor eigen volk. Dat maakt me uiteraard heel blij. Net als vorig jaar trok ik nog een week extra op stage. Ik heb er keihard gewerkt. Vorig jaar plukte ik er ook de vruchten van (hij won in Namen, Baal en Rome, red), dus hoop ik dat ook nu te doen. Dit is alvast een prima start." Een mooie, maar vooral ook broodnodige zege. Pauwels stond immers elf en een halve maand droog. "Ik voelde van meet af aan de de benen goed waren vandaag. Anders bleef ik niet voortdurend voorin. Maar dan moest ik nog afrekenen met Lars. Ik ben ook niet traag, maar toch, met hem ga je beter niet naar de sprint."

Een eind achter de rug van Pauwels en Van der Haar profiteerde Vantornout nog van een fietswissel van Albert om zich de derde podiumplaats toe te eigen. "Ik had nog goede benen in de slotfase, waarom zou ik die stilhouden", klonk het logisch. En Sven Nys, die kwam tot twee keer toe ten val. "Na die tweede keer, toen ik op de trapjes onderuit schoof, brak de veer. Om een cross als deze te winnen, heb je wat geluk nodig, en moet je het tactisch goed aanpakken. Dat heb ik vandaag niet gehad en niet gedaan."

Wereldbekerselectie

In functie van de Wereldbekermanche van volgende zondag in Namen noteerde bondscoach De Bie ongetwijfeld ook een knappe zevende plaats van Bart Wellens. De Londerzeelse krijger vocht na drie weken inactiviteit opnieuw voor wat hij waard was. De Bie zal het ongetwijfeld graag gezien hebben.

In de veronderstelling dat De Bie ook het vertrouwen behoudt in Wietse Bosmans, achtste vandaag, lijkt vooral Jim Aernouts dit keer de kind van de rekening te worden voor de Wereldbekerselectie. Jim werd in Kalmthout heel verdienstelijk zesde, maar lijkt toch net naast een ticket te grijpen. Of verrast De Bie ons?