Laura Verdonschot gaat na het BK onder het mes

"Een dringende operatie aan haar dichtgeslibde dijslagaders, vervolgens vier weken platte rust en een langdurig herstel." Dat is het harde verdict Laura Verdonschot van De Ceuster Bouwpunt vrijdagavond te horen kreeg op de terugweg van Koksijde.

Het gegeven is het resultaat van de onderzoeken die Laura Verdonschot de afgelopen weken liet uitvoeren. Aan het begin van de drukke kerstperiode gaf een moegestreden, leeggereden Verdonschot op in Zonhoven, waar ze het jaar voordien nog zesde werd. Laura werd afgelopen vrijdag in de Duinencross in Koksijde, ondanks de lichamelijke pijn en beperkingen, alsnog 10de. Met de goedkeuring van haar behandelende arts en het team, maar met gemengde gevoelens, neemt Laura komende zaterdag toch deel aan het BK veldrijden in Heusden-Zolder. Dat wordt meteen haar laatste wedstrijd van dit crossseizoen.

Opgelucht

Na 12 dagen inactiviteit, met vooral veel rust en nauwelijks training, keerde Laura Verdonschot afgelopen vrijdag terug in competitie met een 10de plek in de Duinencross (X20 Trofee) Koksijde: “Uiteraard was ik na afloop niet tevreden als je weet dat Zonhoven, Mol en Koksijde de typische zandcrossen zijn die mij goed liggen en waar ik de afgelopen jaren vaak de eerste landgenote was in de uitslag. Op de terugweg van zee kregen we onverwacht al een telefoontje uit het ziekenhuis van mijn behandelende arts. Die deelde ons mee dat ze mij zo snel mogelijk willen opereren aan mijn twee verstopte dijslagaders. De pijn die dit met zich meebrengt sluimert al een tijdje, maar is ondertussen zo heftig geworden dat opereren de enige optie is om het op te lossen, zeker als ik mijn carrière als topsporter wil verderzetten. Na dat telefoontje zijn we even aan de kant gaan staan, want één week voor het Belgisch kampioenschap veldrijden kwam zoiets keihard binnen. Ja, ik heb ondertussen al de nodige tranen gelaten. Anderzijds ben ik opgelucht dat we nu eindelijk weten wat er aan de hand is”, zegt Laura Verdonschot.

Lees verder onder de foto


Einde seizoen

Ondanks de fysieke beperkingen en pijn, kan en mag Laura Verdonschot komende zaterdag deelnemen aan het Belgisch kampioenschap veldrijden in Heusden-Zolder. “Dat wordt voor Laura meteen haar laatste wedstrijd van het seizoen. Vervolgens gaat ze zo snel mogelijk onder het mes en begint aansluitend haar lange revalidatie. Met wat geluk kan ze richting juni weer competitief aansluiten op de weg, waardoor haar voorbereiding voor het komende crosseizoen niet in het gedrang komt”, zegt Laura’s ploegmanager-trainer Camiel van den Bergh.

“Sinds augustus reed ik al rond met een onrustig gevoel in mijn benen. Aanvankelijk gaf ik geen verdere aandacht aan de sluimerende pijn in mijn lichaam. Door verschillende posities aan te nemen op de fiets en andere kleinere aanpassingen, bleef de hinder beperkt. Naast mijn eerste overwinning in een wegkoers, won ik in het begin van het nieuwe veldritseizoen zeven keer. In oktober stond ik nog twee keer als derde op het podium in de Exact Crossen van Essen en Heerderstrand. In november won ik de internationale cyclocross van Rucphen voor de derde keer, maar vanaf Merksplas en Hamme, twee crossen waar ik twee keer 10de werd, ging het pijlsnel bergaf en werd de pijn in mijn benen steeds heftiger. Ook al draaide het vierkant, ik ben blijven koersen, omdat ik geen opgever ben. Tot Zonhoven, de wereldbekerwedstrijd waar ik altijd al een goede uitslag heb gereden. Na twee moeizame doortochten door de beruchte kuil, was het helemaal op. Ik was compleet leeg toen ik er afstapte. Dat was met veel tranen, omdat de benen niet meer mee wilden en de pijn te hevig was om door te rijden. In plaats van een goedgevulde kerstperiode werden het twaalf rustdagen met beperkte trainingen. In Koksijde, een cross waar ik vorig jaar nog vierde werd, hebben we geprobeerd om weer aansluiting te vinden. Ik miste mijn start, maar doorheen de wedstrijd ben ik er toch wat doorgekomen en heb ik gevochten voor mijn 10deplek. Met pijn, maar ondertussen weten we dat die dus komt door de problemen aan mijn beide dijslagaders. Door de verzuring die ontstaat, krijg ik problemen met de doorbloeding in mijn voeten, waardoor ik nog nauwelijks vooruit geraak op de fiets. Ja, dat is heftig (stilte). Vooral omdat het conditioneel goed zit. Net daarom rij ik zaterdag toch het Belgisch kampioenschap in Heusden-Zolder. Voor mezelf, maar ook voor het team en mijn talrijke supporters. De artsen gaven mij groen licht, maar meteen daarna moet ik wel onder het mes en eindigt mijn seizoen in het veld. Binnen mijn mogelijkheden ga ik er, net als in Koksijde, zaterdag een mooie wedstrijd van maken. Het besef dat ik momenteel niet de beste papieren heb om als eerste Sanne Cant op te volgen in de driekleur, kwam hard binnen. Uiteraard is dat doodjammer, zeker na mijn tweede plek van vorig jaar op het BK en de mooie strijd die ik er met Sanne uitvocht. Wie haar opvolgt? Goh, het wordt volgens mij een heel open wedstrijd, waardoor bijna iedereen die aan de startlijn staat zaterdag kans maakt op de overwinning. Het BK was één van de hoofddoelen voor mezelf, maar waar we met ons team ook keihard naar hebben toegewerkt. Net daarom wil ik er nog één keer staan dit seizoen om hen te steunen: mijn collega-rensters, maar ook de rensters van het De Ceuster Acrog opleidingsteam. Het wordt mijn laatste cross deze winter, maar uiteraard blijven we positief vooruitkijken naar de toekomst.”

Complex

“Laura haar getuigenis, maar ook wat ze de voorbije weken in het veld heeft laten zien, ondanks de sluimerende pijn, is groots”, zegt Camiel van den Berg die verdere toelichting geeft bij de complexe situatie. “Laura’s beide dijslagaders zijn verstopt, waardoor er verzuring ontstaat wanneer ze zich inspant. Als je de ernst en impact bekijkt op een schaal van 0 tot 100, dan zit Laura op 85%. Als Laura haar benen plooit, dan voelt ze na een kwartier tintelingen in haar voeten, waardoor ze bijna geen doorbloeding meer krijgt. Dit kan alleen maar verholpen worden door een vrij complexe operatie waarbij Laura haar aders worden doorgesneden en schoongemaakt. Er wordt ook een andere ader uit haar bovenbeen gehaald en die wordt er dan overheen geplaatst. Het herstel van zo’n ingreep valt mee, behalve wanneer ze door de buikspieren heen moeten, wat bij Laura het geval is en waardoor alles veel langer duurt. Dat wil zeggen een ziekenhuisopname van vier à zes dagen. Daarna staat ze voor vier tot zes weken platte rust. Ze mag niets dragen of optillen en zeker geen kracht zetten met haar buikspieren. Daarna kan ze zachtjes aan weer gaan fietsen. Drie maanden na haar ingreep kan ze dan proberen meer power te zetten. Als alles meezit, kan Laura in juni aansluiten bij het wegteam om deel te nemen aan wegwedstrijden. Als het lukt, is dat goed nieuws, want dat wil ook zeggen dat ze zich weer optimaal kan voorbereiden op het komende cross-seizoen. Als je weet dat ze sinds augustus al last heeft van deze sluimerende pijnen, dan zegt dat veel over Laura haar karakter en doorzettingsvermogen, en zijn de prestaties die ze tot nu toe al liet zien in de crossen eens zo groots. Het feit dat ze alsnog het BK wil rijden, zonder enige prestatiedruk, geeft aan hoe graag ze dit allemaal doet. Haar conditie op zich is goed. De artsen gaven haar groen licht om zaterdag te rijden. Voor het team is haar deelname ook een extra boost. Het typeert nogmaals haar strijdvaardigheid. Niet alleen lichamelijk, maar ook mentaal worden het voor Laura Verdonschot na het BK pittige maanden. Dankzij o.a. de ondersteuning van het team en mental coach Hannelore Devos (MooveForward), vecht ze terug en hebben we er allemaal alle vertrouwen in dat ze sterker terugkomt.”

BK

De Ceuster Bouwpunt blikt alvast positief vooruit naar het komende BK. “Laura die ondanks haar fysieke beperkingen toch beslist om deel te nemen aan het BK, dwingt alleen maar respect af. Met Alicia Franck, Jinse Peeters en Lotte Baele hebben we nog drie rensters aan de startlijn. We willen graag op het BK-podium staan met onze rensters. Liefst in alle categorieën. Met de U23 en jeugd ligt hiervoor de sleutel bij De Ceuster Acrog. Bij de elites kan Laura op een superdag en met beperkte pijn misschien nog verrassen. Niet vergeten dat Alicia Franck twee jaar geleden nog als derde met een bronzen medaille op het BK-podium stond in Lokeren. In die wedstrijd viel Jinse Peeters er met een vierde plek net naast”, zegt Davy De Ceuster, mede-eigenaar van het gelijknamige bouwkranenbedrijf.

Bron: Team De Ceuster Bouwpunt - fotocredits TFoto