Met Kerst in de cross ...

Het lijkt als het ware een doodnormale zaak in veldritland, de kerst- en nieuwjaarsperiode ligt middenin het drukke crossschema. Maar is het eigenlijk wel zo normaal? Wij vinden van niet en zetten daarom de entourage van de renners nu een keertje in de picture. De familie Sweeck mag alle helpers en omstaanders vertegenwoordigen ...

"Ach, voor ons is dit echt niet zo uitzonderlijk hoor" zegt papa Stefaan. "En al zeker geen opdracht. Het is voor ons eigenlijk een traditie om in deze periode de meeste aandacht naar de cross te vestigen. Al doen we ook wel iets met de familie. Met Kerstavond nodigen we onze kinderen uit. Ondertussen zijn er ook al kleinkinderen bij en dat maakt dat het toch wel aanvoelt als een familiegebeuren. Al is er natuurlijk niet echt de tijd om dagen op voorhand al bezig te zijn met de voorbereidingen van het eten. Integendeel, het slechte weer zorgt er vandaag voor dat ik langer zal moeten werken om de fietsen proper te hebben. En op de koersdagen zelf is het mijn vrouw Christine die de was en de plas van de wedstrijd op zich neemt. Ook voor haar is het dus werkendag."

Op Kerstavond wordt er ten huize Sweeck uitzonderlijk eens niet naar de horloge gekeken. "Op Kerstdag zelf is er geen koers. Dat maakt dat er die dag tijdens en na het eten echt wel eens rustig kan nagepraat worden. Wel met de nodige aanpassingen aan de menu voor de renners. Mijn vrouw en ik eten zoals doorgaans wel lekkere zaken." (lacht)

Terwijl Laurens knap vierde werd, moest Diether in Mol ziek forfait geven. Is er dan geen angst om tijdens de feestdagen de ziekte over te geven aan anderen ? "Niet echt, we nemen sowieso geen risico. Al denk ik dat Diether best al wel zal uitgeziekt zijn zaterdagavond. Zoiets is altijd wel balanceren. We zien wel hoe het loopt."

Gezien de nieuwjaarscross te Baal is oudejaarsavond niet echt een feestavond. "Neen, die avond is het fietsen en materiaal inpakken, in plaats van cadeautjes uit te pakken. Maar nogmaals, we zijn dat nu al ruim tien jaar zo gewoon."

(lees verder onder de foto credit TFoto)


"Ik besef maar al te goed dat het niet als zo normaal mag beschouwd worden wat onze familieleden allemaal doen en vooral laten" loofde Laurens Sweeck zijn naasten na zijn vierde plaats. "Akkoord, we zijn het niet anders gewoon, maar eigenlijk mag het inderdaad wel eens in de verf gezet worden. Als prof krijg ik er natuurlijk wel iets voor in de plaats. Maar ook bij de jeugd en elite zonder contract stellen de meeste partners of ouders zich volledig ten dienste van de renner. Ik ben ondertussen ook papa en weet dus wat het is om veel voor de kinderen te doen. Al zal ik als sporter af en toe zaken uit handen moeten geven. Zo is het mijn partner Annouck die zich ontfermde over de Kerstaankopen. Natuurlijk ben ik haar en mijn ouders voor al die hulp enorm dankbaar. En dat uit zich dan in een extra cadeautje van mij. Al moeten ze daar wel op wachten tot na het crossseizoen" besluit de Schriekenaar.

Fotocredit Bram van Lent - tekst Lieven Verheyen