Sanne Cant heeft in Bogense de Nederlandse dames achter zich weten te houden en pakt haar derde wereldtitel veldrijden bij elite dames, op rij. Lucinda Brand werd tweede en Marianne Vos derde.

Denise Betsema nam een heel goede start op het WK in Bogense bij de elite dames. De Nederlandse kreeg vervolgens het gezelschap van Annemarie Worst, Sanne Cant en ook Marianne Vos. Ellen Van Loy volgde wat verder op stek vijf en kreeg de aansluiting van Jolanda Neff en Lucinda Brand. Van Loy maakte op de schuine kant een ferme schuiver, terwijl Neff na een inhaalrace helemaal vooraan kwam en ook Brand pikte aan. Als ook Nikki Brammeier in ronde 4 naderde, verhoogde Betsema het tempo. Sanne Cant liet zich niet verrassen en dichtte het gaatje terwijl Vos naar adem leek te happen.

Cant nam vervolgens de kop van het groepje. Brand kwam na een slipper weer aansluiten en Neff verloor deze door een slipper. De Zwitserse zou niet meer vooraan verschijnen. Wanneer Sanne het tempo verhoogde, is ze even met Betsema alleen op de kop van de wedstrijd. Maar bij het ingaan van ronde vijf sloten Vos en Brand weer aan. Brand voerde vervolgens de forcing en Cant, die intussen naar een zwaardere bandenprofiel was overgeschakeld, volgde en ook Betsema hing haar wagonnetje aan.

Worst sloot op twee rondes van het einde ook aan. Even later kwam Brand in de post ten val bij een verkeerde wissel en kwam ze in het gezelschap van een achtervolgende Marianne Vos. Vooraan kon Cant enkele meters nemen op haar twee metgezellen en kreeg ze dus de 4 Nederlandse dames in de achtervolging, weliswaar niet samen meer in de laatste ronde. Brand kwam nog het dichtst maar niet dusdanig om Sanne Cant van haar derde wereldtitel te weerhouden. Marianne Vos vervolledigde het podium als derde.



Reactie

Sanne Cant antwoordde met de pedalen voor wie niet geloofde in haar kansen. "Het was een snelle, tactische race met veel wind.", zei de drievoudige wereldkampioene. "Ik moest het slim spelen met de Nederlanders. Het was moeilijk toen ik wat voorsprong had op 2 rondes van het einde, om te beslissen of ik zou wachten of doorrijden. Maar Roodhooft was aan 't roepen gelijk een zot en dus reed ik maar door.", lachtte ze. "Het was iets warmer dan de vorige dagen, iets meer modder, gladder, ... Ik kan 't bijna niet geloven ... als Belg voor al de Nederlanders ...", aldus een gelukkige Sanne Cant.

Vader Gino Cant was uiteraard zeer fier op zijn dochter: "Ik maak een diepe buiging voor Sanne." Hij plaatst deze wereldtitel van de drie op 1 omwille van de prestatie tegenover het sterk Nederlands blok.



Foto's © Bart Hazen / Tekst; Bart D


Vind volledige uitslag via onze kalenderpagina