De alleenheerschappij van Mathieu van der Poel is verleden tijd. In Namen stond er geen maat op Wout van Aert, die als herboren lijkt te zijn teruggekeerd van zijn stage in Spanje. Het eentonig gestarte crossseizoen kan plots weer echt boeien.

Demonstreren in de cross, het was dit seizoen lang enkel weggelegd voor Mathieu van der Poel. In Namen was het de beurt aan Wout van Aert. Zaterdag in Antwerpen had de wereldkampioen al tot de absolute slotfase strijd geleverd met de Europese kampioen, op de Naamse Citadel ging hij een reuzenstap verder. Na een tumultueuze start met Klaas Vantornout als belangrijkste slachtoffer van een massale valpartij ging Van Aert al vroeg in de eerste volledige ronde voorbij snelstarter Michael Vanthourenhout, de rest zou hem pas na de finish terugzien.

Bepaald indrukwekkend, de manier waarop Van Aert in de aanvangsfase tekeerging. De wat verkouden Van der Poel werd serieus onder druk gezet, maakte enkele foutjes en moest zich de rest van de wedstrijd beperken tot een duel voor plaats twee met Toon Aerts. Halverwege keek het duo al tegen een achterstand van een volle minuut aan. Verschil dat vervolgens groeide tot ruim anderhalve minuut. Van Aert, die zaterdag na de wedstrijd in Antwerpen nog had gezegd dat Van der Poel in Namen wellicht iets in het voordeel zou zijn, kon in zijn slotronde volop genieten van zijn nakende eerste overwinning op de Citadel en de aanmoedigingen van het publiek.

Twee kilogram minder

“Het was lang geleden dat ik nog eens met dit gevoel kon rondrijden”, verklaarde Van Aert. “Mijn stage heeft veel deugd gedaan. Ik heb in Spanje heel goed kunnen trainen en in aanloop naar dit weekend voelde ik de benen echt goed worden. Dat ik ondertussen ook een tweetal kilogram kwijtspeelde, heeft zeker op dit parcours geholpen. Het was anderzijds ook wel duidelijk dat Mathieu niet zijn beste dag had, anders was het verschil nooit zo groot geworden."

"Ik wil dan ook niet te veel conclusies vastknopen aan deze wedstrijd, maar ik voel me in ieder geval wel klaar om de rest van het seizoen de strijd aan te gaan. Vooral het feit dat ik vandaag wat beter was dan gisteren is een goed teken. In het begin van het seizoen voelde ik me meestal wat minder op de tweede dag van een dubbel wedstrijdweekend.”

In de slotronde viel ook de beslissing over plaatsen twee en drie. Aerts zette Van der Poel onder druk, in een afdaling ging die nogmaals onderuit waarbij hij net tussen een boom en een paaltje belandde. De Nederlander toonde nog veerkracht, maar hij kwam net te laat om Aerts in de sprint te bedreigen.

Van der Poel licht verkouden

“Vandaag was ik niet in staat om iets in te brengen tegen Wout”, gaf Van der Poel eerlijk toe. “Mijn lichte verkoudheid wil ik niet eens als excuus gebruiken, ik hou het gewoon op een mindere dag. Ik reed misschien wel iets minder gefocust rond, waardoor ik ook veel meer fouten maakte dan normaal. Zorgen maak ik me echter niet. Ik ben ervan overtuigd dat ik volgende week opnieuw mijn normale niveau zal halen en dan kunnen het nog mooie duels worden met deze sterker geworden Wout.”

“Nu was ik eens heel blij dat ik bij Mathieu kon blijven, maar dan hoor ik achteraf dat hij een mindere dag had”, zei Toon Aerts met een lach op het gezicht. “Nee, het was een interessante strijd met Mathieu. We maakten afwisselend allebei fouten en dat zorgde ervoor dat we om de beurt leken weg te rijden van elkaar. Ik ben tevreden dat ik hem finaal achter mij kon houden en mijn derde plaats in de Wereldbeker een beetje kon verstevigen.”

Foto’s: ©Photopress.be / Tekst: Filip De Greef

Vind uitslagen en klassement via onze kalenderpagina