Na een boeiende strijd heeft Tom Pidcock in Namen zijn derde Wereldbekerzege van het seizoen geboekt. In de finale toonde de Brit zich sterker dan Europees kampioen Eli Iserbyt. Die blijft leider, al is dat heel relatief gezien het reglement van de Wereldbeker.

In de jeugdcategorieën worden voor het eindklassement slechts de beste vier resultaten van elke renner behouden. Met nu al drie overwinningen staat Pidcock, die paste voor de wedstrijd in Zeven, dus eigenlijk al heel dicht bij eindwinst.

In Namen schoten de Fransman Joshua Dubau en de Nederlanders Sieben Wouters en Joris Nieuwenhuis het best uit de startblokken, maar op het zware parcours op en rond de Citadel moet een wedstrijd vooral goed worden ingedeeld en dat hadden Iserbyt en Pidcock blijkbaar goed begrepen. Terwijl Nieuwenhuis na een zware val opgaf, namen zij hun tijd om helemaal naar voren te rijden. Zowat halverwege de wedstrijd namen ze het commando over en dat was er duidelijk te veel aan voor de snelstarters. Het zou uiteindelijk met Lucas zelfs nog de broer van Joshua Dubau zijn die op ruime achterstand derde werd.

Vooraan leek Iserbyt even te kunnen wegrijden van Pidcock, maar die kwam terug om vervolgens zelf hard toe te slaan. Iserbyt moest binnen met een leegloper, zag de Britse eerstejaars meter per meter verder wegrijden en moest genoegen nemen met plaats twee. Op uitzondering van Timo Kielich, die als lid van het B-team achteraan moest starten maar toch nog achtste werd, maakten de andere Belgen geen goede beurt.

Pidcock: "Hou van dit parcours"

“Jammer van die leegloper, maar ik moet ook eerlijk toegeven dat het stilaan echt op was toen Tom zijn versnelling plaatste”, erkende Iserbyt. “Ik had wellicht iets te veel krachten verspeeld toen ik enkele gaatjes moest dichten op de snel gestarte Nederlanders en Fransen. Het duurde zo iets te lang voor ik zelf kon aanvallen. Positief was anderzijds dat ik duidelijk de beste was op de loopstrook.”

“Bij de start voelde ik mij niet erg goed, maar gaandeweg kon ik toch opschuiven en verbeterde ook het gevoel”, zei Pidcock. “Iserbyt was beter op bepaalde stroken, op andere stukken voelde ik me beter in mijn sas. Vooraf had ik wat twijfels nadat ik op het einde van mijn recente trainingsperiode een beetje last had gekregen aan de knie, maar dat bleek mee te vallen. Ik hou ook van dit parcours, vorig jaar reed ik hier nog mijn beste wedstrijd als junior.”

Rouiller van start tot finish bij de junioren

Bij de junioren maakte Loris Rouiller er een lange solotocht van. De Europese kampioen uit Zwitserland sloeg meteen na de start een kloofje. De Brit Ben Tulett ging in de achtervolging, maar slaagde er niet in om zijn achterstand weg te werken. Iets voor half koers werd hij in de rol van eerste achtervolger afgelost door Ryan Kamp, maar ook de Nederlander kwam nauwelijks of niet dichter bij Rouiller.

“Ik was al Europees kampioen geworden, minstens één manche in de Wereldbeker winnen was het volgende doel en dat is bij deze afgevinkt”, zei Rouiller. “Dit is het zwaarste parcours van het hele seizoen, maar ook het mooiste en bovendien eentje dat me uitstekend ligt. Het lijkt veel op wat we in Zwitserland voorgeschoteld krijgen. Ik was dan ook goed voorbereid voor deze wedstrijd. Ik had snel een mooie voorsprong opgebouwd, daarna kon ik het me veroorloven om hier en daar wat recuperatie in te bouwen en voluit te gaan op de stroken waar ik het verschil kon uitdiepen.”

De strijd om de derde podiumplaats werd nog boeiend. Eerstejaars Ryan Cortjens, de enige Belg die zich vooraan kon manifesteren, rukte op zeker moment op naar die derde plaats,

maar Tulett herstelde zich en kon kort voor het aanvatten van de slotronde opnieuw aansluiten. Cortjens moest even later passen en genoegen nemen met een nog altijd verdienstelijke vierde plaats. De Nederlander Pim Ronhaar kwam niet verder dan de achtste plaats, maar dat was tot zijn eigen verrassing wel voldoende om de leiding in de Wereldbeker te behouden.

Foto's: ©Photopress.be / Tekst: Filip De Greef

Vind uitslagen en klassement via onze kalenderpagina