Mathieu van der Poel op één, Wout van Aert op twee. Het naakte resultaat van de Scheldecross is zowat een doorslag van het hele seizoen tot nu toe. Belangrijker: we hebben in Antwerpen -eigenlijk voor het eerst- een echt duel tussen de Europese en de wereldkampioen gezien.

De lange Spaanse stage heeft Wout van Aert duidelijk deugd gedaan. De wereldkampioen oogt niet alleen een tweetal kilo scherper, hij rijdt ook vinniger door het veld dan de voorbije maanden. Het zorgde ervoor dat we op Linkeroever voor het eerst dit seizoen getuige waren van een beklijvend duel tussen Van Aert en Van der Poel. De twee tenoren kenden ook evenveel pech en dus mogen we hopen op veel meer moois de komende weken.

Van der Poel maakte al kort na de start een schuiver die hem een tiental plaatsen kostte, maar eens bevrijd uit het pak slaagde hij er wel in om vrij snel het ondertussen ontstane kloofje naar Van Aert te dichten. De twee reden ver weg van de rest, maar toen Van Aert nog voor half koers aan een koord bleef haperen en ten val kwam, moest even worden gevreesd dat het pleit beslecht was. De wereldkampioen gaf zich echter niet gewonnen, slaagde er in tegenstelling tot de meeste wedstrijden voor zijn stage in om het verschil niet groter te laten worden of zelfs een fractie te verkleinen.

Samen de finale in

In ronde acht, kort nadat ze allebei een lekke band hadden gekregen, kwamen de twee bijeen en mochten we ons alsnog opmaken voor een boeiende strijd. De slotronde was van het beste wat we dit seizoen al te zien kregen. Van Aert eiste de koppositie op in de technische strook om Van der Poel te beletten daar zijn technische bagage in zijn voordeel uit te spelen, vervolgens leken we enkele hectometers op pad met twee sprinters die temporiseerden om alles in die ene krachtsexplosie te leggen.

Uiteindelijk viel de beslissing in en meteen na de lange loopstrook door het zand. Normaal in het voordeel van Van Aert, maar het was wel Van der Poel die er zijn concurrent onder druk zette. Hij draaide het gas helemaal open en pakte tien meter, Van Aert slaagde er niet meer in om het gaatje te dichten.

“Ik had het gevoel dat de zandstrook minder cruciaal zou zijn dan vorig jaar, maar toen werd ik er even aan herinnerd dat ik met Mathieu van der Poel op pad was”, zei Van Aert. “Plots had hij tien meter en hij had ook nog wel iets meer over om vervolgens stand te houden. Het is niet dat ik geen versnelling van hem verwachtte, alleen plaatste hij die niet op de meest logische plaats. Ik ben wel blij dat we eindelijk eens echte strijd hebben gekregen. Daar zat iedereen wel wat op te wachten. Zo mag het de komende weken voortgaan wat mij betreft.

Van Aert: „Scherper terug uit Spanje"

"Ik voel me in ieder geval een pak sterker na mijn geslaagde stage”, vervolgde de wereldkampioen. "Of het ook morgen in Namen zal lukken om de strijd op een gelijkaardige manier aan te gaan, weet ik niet. Op zo’n parcours is Mathieu wellicht nog iets meer in het voordeel, al heb ik in Spanje goed bergop kunnen trainen. Iedereen kan zien dat ik ook wat scherper sta dan voor mijn wedstrijdpauze.”

Ook Van der Poel was vooral blij dat ‘hét duel’ er eindelijk eens was gekomen. “Leuk voor mezelf en voor het publiek, dat meteen een pak enthousiaster reageerde. Het is duidelijk dat Wout beter is geworden. Dat de rest op dit parcours op zo’n grote achterstand werd gezet, is tekenend. Ook na mijn val in de openingsronde was het mij al duidelijk geworden dat Wout goed was. Lars van der Haar schoof op, ik moest daardoor een ander traject kiezen dan ik in gedachten had en het resulteerde in een schuiver. Het was daarna niet evident om het kloofje naar Wout te dichten.”

“Toen we in de slotfase opnieuw bij elkaar kwamen, dacht ik er in eerste instantie aan om op de sprint te gokken, maar na een zeer goede passage door het zand besliste ik om vroeger vol door te gaan, zelfs al was het in die strook wind op de kop. Toen ik richting finish omkeek, wist ik dat het binnen was.”

Foto's: ©Photopress.be / Tekst: Filip De Greef

Vind alle uitslagen en klassement via onze kalenderpagina