Joris Nieuwenhuis is in dit seizoenbegin de man van de klassementscrossen bij de beloften. Nadat de Nederlander vorige week al de openingsmanche van de Topsport Vlaanderen Superprestige in Gieten won, was hij nu ook de beste in Ronse, eerste cross van de DVV Trofee.

Op en rond de Hotondberg domineerde Nieuwenhuis in het gezelschap van wereldkampioen Eli Iserbyt de openingsfase. Iserbyt pakte de meeste bonificatieseconden in de tussensprint, maar even later kreeg hij het zichtbaar moeilijk om Nieuwenhuis te volgen. Hij moest de Nederlander laten gaan en zag zelfs Nederlands kampioen Sieben Wouters en de Tsjech Adam Toupalik terugkeren. Iserbyt kon even recupereren in hun spoor en versnelde opnieuw in de op één na laatste ronde. Hij naderde nog wat op Nieuwenhuis, maar die echt bedreigen lukte niet meer.

Winnaar Nieuwenhuis was duidelijk diep geweest in zijn rush naar de zege. “Je zou denken dat deze cross veel zwaarder is als er modder ligt, maar ook vandaag was het heel lastig. De vele hellingen volgden kort na mekaar en in de afdalingen zat je constant te stuiteren. Ik heb het verschil gemaakt in de technische stukken.”

Nieuwenhuis is dus uitstekend aan het seizoen begonnen. “Een beetje boven verwachting”, geeft hij zelf toe. “Vorige winter had ik de lat voor mezelf vrij hoog gelegd, maar is het er niet echt uitgekomen. Daarom had ik voor aanvang van dit seizoen de verwachtingen serieus getemperd en kijk, het loopt voorlopig uitstekend nadat ik ook al een goed wegseizoen had afgewerkt. Toch wil ik niet te veel hooi op de vork nemen. De Superprestige en de Wereldbeker rijd ik volledig, in deze DVV Verzekeringen Trofee is dat niet de bedoeling.”

Eli Iserbyt: “Ik wilde vooral winnen”

Meteen goed nieuws voor Eli Iserbyt, die uiteindelijk finishte op zestien seconden. “Op dit moment van het seizoen zit ik niet meteen met klassementen in het hoofd”, zei de wereldkampioen. “Ik wilde hier vooral winnen. Dit parcours ligt me, weliswaar nog meer als er modder ligt, maar toch. De inspanningen van zaterdag in Meulebeke (Iserbyt werd er derde tussen de eliterenners, nvdr) had ik ook wel verteerd, maar desondanks kwam ik iets tekort tegen iemand die de voorbije weken al heeft aangetoond uitstekend in vorm te zijn."

"Ik voelde al snel dat hij net iets beter was en op zeker moment moest ik hem echt wel laten gaan. Ik kreeg ook even wat last aan de rug en zo konden Wouters en Toupalik terugkeren. Ik kon dan even recupereren en in de slotfase heb ik nog geprobeerd om wat recht te zetten, maar de kloof was al te groot geworden.”

Yentl Bekaert van start tot finish

Ook weinig spanning bij de junioren, waar Yentl Bekaert al in de eerste ronde afstand nam van de concurrentie. Terwijl hij gaandeweg zijn voorsprong steeds verder uitbouwde, bleef het voor plaats twee boeiend tot het einde tussen Florian Vermeersch, Andreas Goeman, Toon Vandebosch en Jelle Camps. Het was uiteindelijk Vandebosch die de dichtste ereplaats kon opeisen, voor Camps, Goeman en Vermeersch.

“Het was niet meteen mijn bedoeling om zo snel alleen voorop te gaan rijden”, erkende Bekaert (Telenet-Fidea Lions) na zijn derde overwinning van het seizoen. “Gezien het zware parcours wilde ik in eerste instantie volgen en aftasten. In de aanvangsfase nam ik wel de koppositie en toen ik even omkeek, was er zelfs een gaatje. Ik heb dan een tempo aangenomen waarvan ik wist dat ik het kon volhouden. In de stroken bergop trok ik stevig door, in de afdalingen probeerde ik wat recuperatie in te bouwen. Ik denk dat ik mijn race goed heb ingedeeld.”

Luke Verburg beste nieuweling

Bij de nieuwelingen draaide de wedstrijd niet voor het eerst uit op een duel tussen de Nederlander Luke Verburg en Ryan Cortjens. Verburg nam de beste start, maar zag Cortjens in de tweede ronde terugkeren in zijn spoor. De eerste achtervolgers volgden toen al op meer dan een halve minuut. In de voorlaatste ronde leek de wedstrijd in een beslissende plooi te vallen toen Verburg lek reed, maar na de noodzakelijke fietswissel vocht de Nederlander van Lares-Doltcini terug en in de slotronde bleek hij net iets sterker dan Cortjens. Op ruime achterstand gaf Michael Bervoets in de strijd voor de derde plaats Yente Peirens het nakijken.

“In de afdaling moet ik iets hebben geraakt, want mijn tube was in één klap leeg”, zei Verburg. “Gelukkig was het rechtdoor en waren we dicht bij de materiaalpost, waardoor ik niet te veel tijd verloor. Toen ik opnieuw aansloot, werd me toegeroepen om meteen zelf vol door te gaan. Ik had nog voldoende over om het verschil te maken, maar van mijn zeven zeges was dit toch wel de felst bevochten.”

Foto's: ©Photopress.be / Tekst: Filip De Greef

Uitslagen via onze kalenderpagina