Van der Haar genoot in zijn speeltuin op de Cauberg

Lars van der Haar won gisteren met bravoure de eerste manche van de Wereldbeker. De jonge Nederlander gaf ons na afloop tekst en uitleg: "In Ronse was ik te veel gefocust, waardoor ik de fouten opstapelde. Vandaag heb ik me gewoon geamuseerd."

Een paar ronden gaven Kevin Pauwels en Tom Meeusen de indruk zich te kunnen meten met Van der Haar. Ook Philipp Walsleben kwam even in de buurt, maar als puntje bij paaltje kwam, toonde het lichtgewicht zich veruit de sterkste. Sven Nys kwam nooit in het wedstrijdverhaal voor.

Mooie zege, Lars. Je leek van meet af aan de sterkste, al liet je Kevin Pauwels en Tom Meeusen een paar keer terugkomen...

"Tot Kevin ten val kwam. Dan besloot ik om toch maar door te gaan. Ik had al een paar keer de forsing gevoerd, maar ik wilde de tegenstand niet blijven laten terugkeren. Kwestie van niet helemaal opnieuw van vooraf aan te moeten beginnen."

En daarna maakte je er een demonstratie van.

"In die mate dat ik de laatste twee ronden met een dikke minuut voorsprong introk. Dan was er tijd om te genieten van het publiek en de sfeer. En dat deed ik met volle teugen."

Vorig jaar won je hier ook. Maar sta je nu verder?

"Moeilijk in te schatten. Misschien wel. Dit is niet mijn eerste solo van het seizoen. Ik deed het ook al in Gieten en 's Hertogenbosch. Dus de conditie is in orde. Maar het seizoen is nog heel lang en ik wil ook nog mooie dingen laten zien in de andere belangrijke wedstrijden. Ook in de Superprestige en Bpost Bank Trofee bijvoorbeeld. Maar om concreet op je vraag te antwoorden, misschien ben ik toch dat tikkeltje sterker dan een jaar geleden."

Vergelijk dit eens met Ronse, waar je wel te kort kwam voor de zege.

"Op zich was ik in Ronse niet slecht, maar ik was te gretig. Ik wilde te veel. En daardoor zat ik te stijf op de fiets, waardoor ik steeds meer foutjes maakte. Dat de conditie goed was wist ik, omdat ik telkens kon terugkomen. Maar mentaal was ik er niet top. Ik wilde daar op de Hotondberg té graag een mooie uitslag rijden. Dat zorgde voor een neerwaartse spiraal in het hoofd. Hoe meer je er mee bezig bent om geen fouten te maken, hoe meer je er maakt. Dat was vandaag niet het geval. Ik reed hier als het ware spelend rond. Ik genoot van het nemen van de bochtjes, van de afdalingen, ..."

Hoe belangrijk was het op het mentale vlak dat Nys niet mee voorin zat vandaag?

"Daar was ik helemaal niet mee bezig. Omdat ik weet dat ik op dit parcours Nys aankan. Dit is echt een omloop die me op het lijf geschreven is. Kortere hellingen dan in Ronse, explosiever vooral. En een minder 'zuigende' ondergrond dan in Ronse. Dan moet ik niet naar Sven Nys kijken. Zeker niet als ik furieus van start ga. En dat deed ik vandaag."

Hoe reageer je eigenlijk op het falen van Sven Nys? Vorige week grandioos winnaar, vandaag nergens...

"Hoe wil je dat ik daar op reageer? Donderdag had hij last van evenwichtsstoornissen. En het was hier vandaag toch ook veel draaien en keren. Niet ideaal, lijkt me (stilte..). Grapje, natuurlijk. Nee, ik weet al langer dat Sven niet als de beste omgaat met warme temperaturen. Daar was ik vooraf dan wel mee bezig. Daarom die bewuste snelle start. Om hem sneller naar adem te doen happen."

Drie Nederlanders in de top zes. Zelden gezien in een Wereldbeker.

"Dat loopt lekker, ja. Maar vergeet niet dat de Belgen nog heel wat talent in de wachtkamer hebben zitten. En dat Nys nog bijlange niet versleten is. Maar dit is een omloop die de Nederlanders ligt: snel en technisch. De Belgen zijn opgegroeid in andere omstandigheden. Terwijl wij als jongere al snel een bosje opzochten om te trainen, spannen jonge Belgen een paar lintjes op een drassige weide om wat rond te fietsen. Dat maakt ze ook als prof een stuk vaardiger in de moddercrossen."

Foto's: ©Patricia Cristens