De 26-jarige Julien Taramarcaz heeft één doel: wereldkampioen worden. "Ik heb een vijfjarenplan in het veldrijden uitgestippeld", zegt de Zwitser. "Zonder ambitie red je het niet. Wel, binnen die vijf jaar wil ik de regenboogtrui."

Taramarcaz vertoeft momenteel op stage in het Spaanse Benicassim, samen met zijn toekomstige Kwadro-Stannahploegmakkers Martin Bina, Marcel Meisen, Mariusz Gil en Kevin Cant. Veldritkrant.be zocht de Zwitser op in Hotel Intur Bonnaire.

Eerst en vooral proficiat met je eerste seizoenszege, Julien. In Sion klopte je het voorbije weekend niemand minder dan Francis Mourey. Leuk om op die manier je stage even te onderbreken...

"Dank je. Geen evidentie, want Mourey was naar Zwitserland afgereisd om te winnen. In tegenstelling tot de meeste wedstrijden werden daar immers geen startgelden uitbetaald, maar werd de premie voor de winnaar meer dan verdrievoudigd. Maar ook ik was in eigen gouw (Sion ligt amper twintig kilometer van mijn woonplaats Martigny, red) gebrand op winst. Na een verbeten duel haalde ik het op een ondergesneeuwd parcours. Mourey kende wel mechanische problemen, maar na afloop gaf hij toch toe dat ik de beste was."

Straks ruil je BMC in voor Kwadro-Stannah. Vanwaar die keuze?

"Omdat ik al voor het derde jaar op rij een huis huur in België (Baal, red), kende ik Marc Herremans via de media. Nu ik hem persoonlijk leerde kennen, is mijn respect nog gegroeid. Dat hij het team leidt, is zeker een belangrijk aspect om voor Kwadro-Stannah te kiezen. Maar de grootste reden voor mijn keuze is de visie van de beleidsmensen van het team. De broers Roodhooft, de oorspronkelijke bezielers van het project, toonden al interesse in mij nog voor ik vorig jaar derde werd in de Wereldbekermanche van Roubaix, terwijl andere teams (zoals Telenet-Fidea) pas na dat resultaat op de proppen kwamen. Toen zat ik nog een jaar vast aan BMC en kon ik niet ingaan op hun voorstel, nu kan dat wel."

"Bovendien zijn de sponsors zeer geëngageerd. Kwadro is ook adverteerder in de Bpost Trofee en wordt een vaste waarde in de cross, terwijl Stannah internationale ambities heeft. In een dergelijk plaatje pas ik als niet-Belg perfect. En tot slot, niet onbelangrijk: ik wilde echt naar een crossteam, want dat wordt mijn toekomst. Ik ben 26 en het werd dringend tijd dat ik een definitieve keuze maakte. Dat wordt dus het veldrijden."

Je eerste teamstage zit er bijna op. Hoe kijk je er op terug?

"Super! Eindelijk eens een stage die perfect past in mijn crossplanning. Bij BMC was dat meestal niet het geval, gewoonweg omdat die niet op het veldrijden mikken. Ook de integratie binnen de ploeg loopt perfect. Niet evident met zoveel verschillende nationaliteiten in het team. Maar dat lukt wonderwel. Leuk is trouwens dat we straks niet meer met individuele campers rondtrekken, maar met een heuse teambus van cross naar cross rijden. Dat kan de hechtheid binnen de groep alleen maar ten goede komen."

Hoe groot zijn jouw persoonlijke ambities?

"Bijzonder groot. Eerlijk? Mijn ultieme doel is wereldkampioen worden. Of dat realistisch is? Waarom niet? Met Niels Albert, Sven Nys, Klaas Vantornout, Lars van der Haar, Philipp Walsleben en Kevin Pauwels tel ik momenteel een vijf à zes renners die er bovenuit steken. Maar als ik op termijn mijn niveau nog wat kan opkrikken, moet ik bij die jongens kunnen aansluiten. Ik heb het plan om binnen de vijf jaar écht de top te bereiken. Waarom zou een wereldtitel niet tot de mogelijkheden behoren? In je carrière moet je ambitie hebben, vind ik. Anders red je het niet."