Sanne Cant legt laatste stukje van de puzzel

Sanne Cant mag een jaar lang in de regenboogtrui fietsen. Na een prachtig duel met zevenvoudig wereldkampioene Marianne Vos hield ze de Nederlandse in de sprint achter zich. Meteen de eerste Belgische wereldtitel ooit bij de dames.

Acht Belgische en twee Europese titels, twee Wereldbekers, zo goed als zeker van een tweede eindzege in de Superprestige, door het wegvallen van Thalita de Jong normaal gezien ook vijfde keer winnares van de DVV Verzekeringen Trofee… De palmares van Sanne Cant oogde al behoorlijk indrukwekkend. Enkel het laatste puzzelstukje in de vorm van een wereldtitel ontbrak nog. Op deze plaats schreven we een jaar geleden na haar derde plaats in Zolder dat we niet geloofden dat ze haar laatste kans had verspeeld. Gemakkelijker zou het er niet op worden, maar kansen zouden er nog komen. In Bieles greep ze de eerste.

Het stak bij Cant dat die regenboogtrui nog ontbrak in haar kleerkast. Er borrelde al eens frustratie op dat in de winter minder actieve en dus eind januari frissere rensters de wereldtitel kwamen wegkapen, terwijl zij een hele winter lang in elke cross het beste van zichzelf gaf. Ondertussen had ze zich daar mee verzoend, maar ze wilde er wel alles aan doen om zelf in de best mogelijke omstandigheden aan de start te kunnen verschijnen. Daarom besliste ze voor het eerst om twee weken geleden de Wereldbekermanche in Fiuggi – en meteen een nog mogelijke derde opeenvolgende eindzege – te laten schieten en gedurende tien dagen in Spanje het WK optimaal voor te bereiden. Een juiste keuze, zo bleek nu.

Beklijvende slotronde

Dat Cant die wereldtitel uiteindelijk veroverde na een prachtige strijd met zevenvoudig wereldkampioene Vos, maakt het des te mooier. Pure propaganda voor de vrouwencross, zoals ook het BK in Oostende dat al was geweest. Vos zorgde voor een eerste versnelling in de tweede ronde. Dat Cant het kloofje van een vijftal seconden kon dichten, was een eerste bewijs dat ze heel goed was. Ook Lucinda Brand en Katerina Nash bleven nog aardig in de buurt, maar toen al was overduidelijk dat Cant en Vos de beteren waren.

Zelfde scenario in de op één na laatste ronde. Opnieuw een versnelling van Vos, maar andermaal had Cant een antwoord in huis. Even leek het mis te gaan toen de Belgische kampioene op een nochtans voor haar gunstige technische strook een schuiver maakte. Het liet Vos toe om nu tien seconden voorsprong te nemen. Cant kon enkele seconden goedmaken, maar bleef dan wat hangen. Het zou moeilijk worden, tot ook Vos een pechmoment kende. Haar ketting blokkeerde, ze wist het euvel te herstellen en kon net aanpikken bij de passerende Cant.

Wat volgde, was een beklijvend duel. Eerst heroverde Vos de koppositie, Cant sloeg terug in een bocht, op weg naar de laatste afdaling draaide Vos de rollen nogmaals om, maar uiteindelijk had Cant wat dat betreft het laatste woord. Ze draaide als eerste de korte laatste rechte lijn op en Vos kon niet meer uit het wiel komen.

Buitenblad

“Ik twijfelde even of ik nog naar het buitenblad zou schakelen, maar ik denk dat ik dan niet meer op gang zou zijn geraakt”, zei Cant. “Het zijn zaken die je in zo’n situatie moet beslissen in fracties van seconden. Ik ben wel blij dat er bij Marianne niet veel meer op zat. Dat we mekaar waard waren, had ik al eerder in de wedstrijd gemerkt. Als zij vijf seconden neemt, moet je al echt goed zijn om nog terug te keren en daar slaagde ik in.”

“We waren allebei op topniveau, maar toen ik ten val kwam en mijn schoen daarbij los kwam te zitten, vreesde ik dat het opnieuw niet zou lukken. Ik had er mij al bijna bij neergelegd toen ik haar plots aan de kant zag staan. Ze kon echter meteen aanpikken in mijn spoor en dus moest er plots een regelrechte finale worden gereden. In de laatste technische stroken slaagde ik erin om de koppositie te veroveren en dan was het gewoon alles geven en hopen dat het voldoende zou zijn. Nauwelijks te geloven dat ik nu een jaar lang in deze trui zal mogen rijden. En dat het na een duel met Vos is, geeft deze titel nog wat extra cachet.”

Foto's: ©Photopress.be / Tekst: Filip De Greef

Vind alle uitslagen via onze kalenderpagina