Zijn jongere broer Thijs slaagde er bij de beloften net niet in om een vroeg opgebouwde voorsprong vast te houden tot het einde, Toon Aerts deed het wel. Met acht seconden hield hij de pas laat op toerental gekomen Wout van Aert achter zich, goed voor winst op het domein van zijn baas Sven Nys.

Een klassementscross zonder Mathieu van der Poel aan de start, dan zou het wel een makkie worden voor Wout van Aert om zijn veertiende overwinning van het seizoen te boeken. Althans, zo dachten wellicht de meeste toeschouwers. Niet dus. Van Aert gaf niet meteen thuis toen Tom Meeusen en Toon Aerts al in de eerste ronde stevig doortrokken. De wereldkampioen probeerde het wel om de ontstane kloof te overbruggen, maar desondanks groeide het verschil en even later viel hij zelfs terug tot bij een groepje met Wietse Bosmans, Kevin Pauwels, Michael Vanthourenhout en Tim Merlier.

Pas op drie ronden van het einde – Aerts reed toen al drie ronden alleen op kop nadat Meeusen een tweetal slippers had gemaakt – leek Van Aert onder stoom te komen. Hij liet zijn gezellen van het moment ter plaatse, op dat moment met een achterstand van veertig seconden op Aerts. De wereldkampioen reed tot bij Michael Vanthourenhout, al even solo op pad op de tweede plaats, en hoorde de bel met nog slechts negentien seconden achterstand. Van Aert zette nu alles op alles en naderde tot op minder dan tien seconden, maar uiteindelijk bleek Aerts toch net te ver weg om zijn remonte met succes af te ronden.

Van Aert: "angst in openingsfase"

“Het was geen makkelijke dag voor mij”, stelde Van Aert. “Ik raakte op zeker moment met mijn heup vol de houten afsluiting langs het parcours. Ik moest toen toch wel even de pijn verbijten en me laten meedrijven in het groepje, maar het was niet daar dat ik vandaag de wedstrijd heb verloren. Dat had meer te maken met de beginfase waarin ik niet met een goed gevoel rondreed. Het parcours lag er bevroren bij en ik had wat angst in de bochten. Ik probeerde de risico’s te schuwen, maar dat kostte duidelijk tijd. Pas toen ik was overgeschakeld naar iets slappere tubes, kwam ik echt in mijn ritme. Ik naderde nog sterk en zag Toon voor me, maar er was niet genoeg tijd over om er nog echt naartoe te rijden.”

En zo mocht Europees kampioen Aerts toch wel verdiend de armen in de lucht steken bij zijn derde overwinning van het seizoen, na dat EK en Niel. “Toen ik Wout zag naderen, was dat nog even verontrustend”, stelde hij. “Ik wist dat ik me geen fouten meer kon veroorloven, iets wat me in het verleden al eens overkwam in gelijkaardige situaties. In de technische stroken bouwde ik daarom iets meer zekerheid in, maar op de stukken waar het kon, probeerde ik mijn kracht volledig te benutten. Het bleek voldoende voor een toch wel speciale zege. Schitterend voor onze ploeg dat ik het hier, precies bij Sven thuis en met een mij duidelijk steunend publiek, kon afmaken.”

Aerts: "BK? Dat werd vorig jaar ook gezegd"

Aerts lijkt meteen ook klaar om volgende week in Oostende een hoofdrol te spelen in het BK. “Laat ons niet te vroeg roepen. Vorig jaar won ik vlak voor het BK in Leuven en toen werd dat ook gezegd. Het leverde me een pak stress op en dat nekte mij in de titelstrijd. Hopelijk kan ik deze keer meer ontspannen aan de start verschijnen en wel een goed resultaat neerzetten. Winnen zal echter heel moeilijk zijn met Wout aan de start.”

Achter Aerts en Van Aert stelde Michael Vanthourenhout de derde plaats veilig, Kevin Pauwels en Wietse Bosmans maakten de top vijf vol. Met enkel nog de wedstrijd in Lille voor de boeg leidt Van Aert in de DVV Verzekeringen Trofee met 3:07 voorsprong op Pauwels, 3:43 op Michael Vanthourenhout en 4:03 op Aerts. Kortom, zonder ongelukken pakt Van Aert zijn derde opeenvolgende eindzege en wordt enkel de strijd om de tweede plaats nog boeiend op zaterdag 4 februari.

Foto's: ©Photopress.be / Tekst: Filip De Greef

Vind uitslagen GP Sven Nys en klassement via onze kalenderpagina