Na drie opeenvolgende tweede plaatsen in de Wereldbeker heeft wereldkampioen Wout van Aert in Heusden-Zolder opnieuw met de zege aangeknoopt. Na Vegas en Iowas nummer drie. Met groot machtsvertoon. Er moet nu al een mirakel gebeuren om de de eindzege te ontlopen.

Mathieu van der Poel startte naar eigen zeggen met wat vraagtekens in Heusden-Zolder. "Ik kampte in Diegem al met de eerste symptomen van een verkoudheid. Tijdens de wedstrijd had ik er geen last van, maar ik startte achteraf toch een korte antibioticakuur op", aldus de Nederlandse kampioen.

Misschien lag die medicatie wel aan de oorzaak van het feit dat Van der Poel in Heusden-Zolder in iets mindere doen leek dan de voorbije weken. Daarnaast kende de Beobank-Corendonprof ook wat pech: een hapering in de openingsronde die hem naar plaats tien verwees, gevolgd door een schoenwissel in de daaropvolgende ronde en nog eens een leegloper in de slotronde toen hij op weg was naar plaats drie.

Solo Van Aert

Voor alle duidelijkheid: dit doet allemaal niets af van de prestatie van Wout van Aert vandaag. De wereldkampioen dook als eerste het veld in en gaf die plaats nooit meer uit handen. Toon Aerts beet zich anderhalve ronde vast in het wiel van Van Aert, maar hield het dan voor bekeken. Zo trok Van Aert er op uit voor een wel heel lange solo.

Wel een solo die hij met allure voortzette: tien seconden bonus werden er snel vijfentwintig. Die vijfentwintig werden er vijfenveertig (op Laurens Sweeck). En die vijfenveertig werden er finaal zeventig. 1'10" dus. Van Aert was in Heusden-Zolder een heuse pletwals. En eens te meer moeten we bevestigen dat -wanneer een van de twee tenoren niet op topniveau is- we een saaie wedstrijd te zien krijgen...

Na een paar nederlagen op rij, was Van Aert gebrand op revanche. "Dit deed inderdaad deugd", aldus de wereldkampioen na afloop. "Mijn tactiek was duidelijk: de koers van meet af aan zo hard mogelijk maken. Vooral omdat ik de voorbije weken meermaals ben geklopt in de slotfase. Toen ik merkte dat Mathieu was terrein was verloren, aarzelde ik niet om het tempo op te voeren. Al had ik niet verwacht zo snel alleen te vallen. Zo werd het wel een lang en lastig uur."

"Beetje show mag toch"

Van Aert finishte met de nodige show. Hij tuurde in de verte achter zich -in cowboystijl- om vast te stellen dat hij niemand zag naderen. Hij kan er achteraf om lachen. "Als je zo dominant wint, mag er wel wat show bij, vind ik. Niet?"

Mathieu van der Poel, ook hij verzorgde de voorbije wedstrijden de show wel, was deze keer iets minder in voor een folietje. De ontgoocheling droop van zijn gezicht. "Ik had vandaag mijn dagje niet. Eerst word ik in de kant gereden. Daar kon ik niet mee lachen. Ik weet aan wie ik dit te danken heb -en dat onthoud ik. In elk geval, na die schoenwissel was het podium nog het hoogst haalbare. Ik was finaal ook op weg naar plaats drie, tot ik in de slotronde ook nog eens lek reed. Toen was het over en out."

Laurens Sweeck tevreden

Laurens Sweeck werd knap tweede. En zelfs zonder die lekke band van Van der Poel zou hij die plaats behouden hebben. "Daar ben ik uiteraard zeer blij mee. Vooral dat ik Mathieu kon afhouden. Van Aert? Die was outstanding. Nee, ik ga nu zeker niet dromen van een stunt op het BK. Het verschil met de wereldkampioen blijft té groot."

Kevin Pauwels tot slot sprintte naar plaats drie, ten nadele van Toon Aerts, die alweer een verdienstelijke wedstrijd reed. Pauwels kende alweer een matige start. "Het was een tijdje beter, maar de laatste twee, drie wedstrijden heb ik het opnieuw wat moeilijker. Toch kom ik steeds terug, dus ik ben toch niet ontevreden." Al gaf Pauwels wel toe dat hij zonder die leegloper het podium niet had gehaald.

Foto's: ©Photopress.be / Tekst: Nico Dick

Vind uitslagen WB Zolder en klassementen via onze kalenderpagina