In Essen heeft Wout van Aert zaterdag een derde wedstrijd in de DVV Trofee op zijn naam geschreven. Met tien overwinningen dit seizoen komt hij ook weer naast Mathieu van der Poel en -belangrijker- in de stand loopt hij verder uit op Kevin Pauwels, tweede in Essen en nu al op 2'34".

In de stand van de DVV Verzekeringen Trofee speelt Mathieu van der Poel al even niet meer mee, maar in Essen hoopten heel wat toeschouwers toch wel weer op een beklijvend duel tussen de Nederlandse kampioen en wereldkampioen Van Aert. Die mensen konden al snel weer inpakken. Van der Poel reed al in de tweede ronde lek en moest in de achtervolging, maar na een nieuw probleem even later zat meestrijden voor winst of zelfs een dichte ereplaats er helemaal niet meer in.

“Na die lekke band kwam ik opnieuw in een goed ritme, maar toen blokkeerde plots mijn ketting en kwam ik hard met mijn heup tegen de dranghekken terecht”, verklaarde Van der Poel achteraf. “Daarvan moest ik toch even bekomen. Verder aandringen had niet veel zin meer, ik heb de rest van de wedstrijd dan ook al wat meer aan de wedstrijd van morgen in Overijse gedacht.”

Pauwels tegen de grond

De rol als belager van Van Aert werd heel even overgenomen door Pauwels, Toon Aerts en Corné van Kessel, maar toen de in tweede positie rijdende Pauwels in de derde van elf ronden stevig tegen de grond ging, kon Van Aert de kloof slaan. Pauwels, al snel opnieuw alleen in de achtervolging, kon het verschil weliswaar beperkt houden tot een vijftiental seconden, maar naderen lukte op geen enkel moment.

“Ik denk dat ik goed gereden heb en ben dan ook tevreden”, zei hij. “Eens Wout een voorsprong heeft, is het heel moeilijk om nog terug te keren. Ik had Aerts niet mogen laten passeren. Toen Wout versnelde, moest ik Toon nog voorbij en blijkbaar nam ik iets te veel risico’s om die enkele meters achterstand op Wout te dichten.”

Van Aert: “Voorsprong lang niet geruststellend”

 En zo reed Van Aert dus bijna de hele wedstrijd lang solo aan de leiding. “Als een rustige namiddag zou ik het nochtans niet omschrijven”, stelde de wereldkampioen. “Mijn voorsprong bleef heel lang beperkt tot tien à vijftien seconden en dat kan je moeilijk geruststellend noemen. Tot diep in de finale moest ik à bloc blijven doorgaan, pas de laatste twee ronden kon ik het iets rustiger aanpakken.”

“Natuurlijk is het jammer voor Mathieu dat hij zijn kansen op die manier verloren zag gaan. Ik zag wel dat hij enkele plaatsen achter mij zat, maar op het moment dat ik de speaker hoorde zeggen dat hij lek stond, had ik mijn versnelling al ingezet. Ik wilde de wedstrijd immers snel in handen nemen. Het leverde al vroeg een voorsprong op, maar het was nog heel lang rondjes aftellen tot het einde.”

Meeusen op podium na sterke remonte

 Na Van Aert en Pauwels finishte thuisrijder Tom Meeusen als derde door in een sprint Laurens Sweeck en Toon Aerts het nakijken te geven. Zeker gezien de omstandigheden is dat meer dan een eervolle vermelding waard. Meeusen ging al in de openingsronde spectaculair tegen de grond en moest helemaal achterin het peloton weer inpikken. Na een knappe remonte kwam hij in de slotfase in het voor de derde plaats strijdende groepje terecht.

“Ik was kwaad op mezelf toen ik vlak voor de balkjes in een put reed”, stelde Meeusen. “Ik wilde dan ook heel even de afslag naar huis nemen, maar het publiek bleef me luidkeels aanmoedigen. Ik begon wat op te schuiven en vervolgens had ik ook wat geluk dat ik net in het spoor van Mathieu belandde na zijn lekke band. Ik kon even van zijn werk profiteren om mee plaatsen goed te maken, al lag zijn tempo gaandeweg toch iets te hoog voor mij."

"Op dat moment zag ik echter stilaan het groepje met mijn ploeggenoten Aerts en Van Kessel voor mij en begon ik erin te geloven dat er nog een mooie ereplaats mogelijk was. Of er zonder die val nog meer had ingezeten? Ik heb de rondetijden van Wout gezien en dat was toch wel indrukwekkend.”

Foto's: ©Photopress.be / Tekst: Filip De Greef

Vind uitslagen en klassementen via onze kalenderpagina