Wout van Aert is Europees kampioen. "Maar het heeft zweet, bloed en tranen gekost", aldus de Lillenaar. "Pas in de slotfase kon ik een kloof slaan, na een val van Michael Vanthourenhout. Maar het was loodzwaar om die tien seconden vast te houden." Laurens Sweeck werd 2de, Jakob Skala 3de.

De Fransen Doubey en Venturini, de Tsjech Vojtech Nipl en onze landgenoten Michael Vanthourenhout en Wout van Aert kleurden de beginfase van dit beloften-EK. Een kampioenschap dat een razendsnelle wedstrijd werd, maar zoals verwacht toch slopend door het vele bochtenwerk.

De posities vooraan wijzigden voortduren, al waren Vanthourenhout en Van Aert de constante factoren. Onder meer Stan Godrie, Daan Soete en Jakob Skala staken ook af en toe de neus aan het venster. Tot na driekwart wedstrijd een eerste beslissing viel en zes renners voorop geraakten. Daarbij opnieuw de twee Belgen.

Maar op twee ronden van het einde kwam Michael Vanthourenhout op de weg ten val, samen met Doubey. De uittredende Europese kampioen verdween met veel pijn en schaafwonden uit de wedstrijd en voorin bleven ze nog met vier: Godrie, Skala, Venturini en Van Aert.

"Er was net goed doorgekoerst, dus ik wist dat iedereen op zijn limiet zat", aldus Van Aert achteraf. "Daarom besliste ik om te proberen het verschil te maken. Dat lukte, al kreeg ik amper tien seconden bijeengeharkt. En geloof me, het kostte me bloed, zweet en tranen om dat kloofje vast te houden. Ik ben stikkapot."

Of hij morgen Ruddervoorde haalt, weet de kersverse Europese kampioen nog niet. "Ik hoopt het. Maar ik sukkel nog steeds met een verstopte neus, ik voel me vermoeid en ik heb nog een zware verplaatsing voor de boeg. Ik wacht de nacht af om te beslissen, maar ik duim dat die sluimerende verkoudheid echt niet doorbreekt."

Sterke Sweeck

Zilver pakte uiteindelijk Laurens Sweeck. De Schriekenaar kwam nooit in het wedstrijdverhaal voor, maar bleef vechten en knokte zich knap naar de tweede plaats, ten nadele van de Tsjech Skala. "Ik schoot in de start uit mijn klikpedaal, maar kon de schade nog relatief beperken", aldus Laurens. "Tot ik bij het ingaan van de tweede ronde werd opgehouden door de ten val komende Italiaan Bertolini. Zo was ik pas echt op achtervolgen aangewezen."

Maar Sweeck gaf niet op en werd in extremis nog knap tweede. "In de gegeven omstandigheden heel mooi. Maar toch blijf ik met een dubbel gevoel achter. Ik had liever mee de koers gekleurd. Dan weet je nooit waar je uitkomt. Anderzijds had ik voor de start van dit EK uiteraard wel getekend voor dat zilver."