Niels Albert doet eigen duin alle eer aan
Niels Albert heeft zijn regenboograid van 2012 in Koksijde nog eens overgedaan. De BKCP-Powerpluskopman pakte zijn tweede klassementszege van het seizoen na een indrukwekkende solo. Lars van der Haar blijft nipt leider in de Wereldbeker.
Hij heeft zo van die dagen, Niels Albert. Van die dagen waarin hij met de vingers in de neus van de concurrentie wegrijdt. Niet toevallig had hij vandaag in Koksijde zo een dag. "Thuiskomen", noemde hij het. Na zijn zege in 2010 en zijn wereldtitel in 2012 heeft Albert iets met de kustgemeente. In het zand voelt hij zich als een vis in het water. Bovendien mocht hij ronde na ronde zijn eigen duin oprijden. Dat doet ongetwijfeld wat met een mens. Daarnaast groeit Albert al een paar weken naar zijn beste vorm toe. Want -voor alle duidelijkheid- ook al ben je 's werelds beste zandkliever, zonder die topconditie red je het in Koksijde niet. Of zoals Albert het zelf verwoordt. "Dit is niet hetzelfde type parcours als de Koppenbergcross en Gavere, maar ook deze omloop liegt niet."
Los daarvan moeten we ook de realiteit onder ogen zien wat Alberts grootste rivaal Sven Nys betreft. "Hoe ik Nys vandaag inschat? Sorry man, daar kan ik niet op antwoorden. Ik heb hem echt niet gezien. Ik reed te rap voor hem. (knipoog)" De wereldkampioen deed in Koksijde inderdaad nooit mee voor de overwinning. Een overblijfsel van zijn té drukke week, waarin hij na het winnen van de Kristallen Fiets van hot naar her gesleurd werd? Feit is dat Nys een pak kleine foutjes maakte in stroken waar hij anders zelden in de fout gaat. Hij vond in het Koksijdse gewoon de juiste lijnen niet."
Van der Haar: 'Een baaldag'
Er waren er trouwens nog die de foutjes opstapelden. Lars van der Haar bijvoorbeeld. De Nederlandse sprinkhaan deed het een halve koers vrij aardig. Daarna begon ook zijn motor te sputteren in het zand. "Ik geraakte een bergje net niet op, waarna iemand me op mijn schoen reed. Ik hoopte dat in de eerste de beste zandstrook recht te zetten, maar dat lukte niet. Die dingetjes gaan dan ook in het koppeke spelen, waarna je nog meer foutjes maakt. Een baaldag was het."
Van der Haar blijft wel leider in de Wereldbeker, met een minieme voorsprong op Philipp Walsleben. De Duitse ploegmakker van Albert bevestigde vandaag alweer met een derde plaats. "Maar van die eindzege in de Wereldbeker lig ik nog niet wakker", houdt hij de boot af. Van der Haar denkt hetzelfde. "Als ik nu al met dat klassement bezig ben, ga ik teveel naar anderen kijken die nog in aanmerking komen. Er zijn nog wedstrijden genoeg."
Albert: "klassementen niet meer in eigen handen"
Kevin Pauwels blijft derde in die ranking, waarin Niels Albert plots op plaats vier postvat. Albert, die de voorbije weken nochtans een paar keer aangaf dat zijn klassementen om zeep waren, doet plots weer mee. "Het is zo dat ik het niet meer in eigen handen heb", corrigeerde hij vandaag. "Ik hang af van anderen die het laten afweten. En zelf mag ik ook niet flateren. Maar je weet nooit. Zelfs in de Superprestige kan het nog. Maar dan moet echt alles meezitten. Misschien kan een zege in Gieten morgen me op weg helpen. Ik realiseerde als prof nog nooit de dubbel. Als ik vannacht goed recupereer, kan het. In tegenstelling met de voorbije jaren trek ik met vertrouwen naar Nederland. Omdat we opnieuw naar het oude parcours trekken, ja. Dat ligt me beter."
Zandmannetje
Hoe die omloop er dan uitziet? Zanderig... Niet voor niets staat Niels Albert in de gsm van Paul Herygers bij de 'Z' in plaats van de 'A'. Jawel, onder de naam 'zandmannetje'... Albert bracht vandaag overigens een knappe ode aan de Polle: een simulatie van Herygers' WK-triomf in 1994. Heel even van de fiets springend in de laatste rechte lijn en druk gesticulerend achter hem met Herygers' befaamde 'kom maar'-beweging. Plezant om zien. Helemaal anders ook dan exact een week geleden, toen hij gefrustreerd het perstentje binnenstormde en een paar minuten de ontgoocheling moest verbijten vooraleer hij aanspreekbaar was. Geef ons toch maar de winnaar Niels Albert: altijd in voor een grapje...
foto's: ©Patje Cosyn
